z dnia 7 lipca 1994 r.
(Dz.U. nr 89 z 1994 r., poz. 415, tekst jednolity - Dz.U. nr 15 z 1999 r., z późn. zm., ost. zm. Dz.U. nr 130 z 2002 r., poz. 1112).
Art. 1. 1. Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym,
zwana dalej "ustawą", określa zakres oraz sposoby postępowania w sprawach
przeznaczania terenów na określone cele i ustalania zasad ich zagospodarowania,
przyjmując rozwój zrównoważony jako podstawę tych działań, a także określa zasady
i tryb rozwiązywania konfliktów między interesami obywateli, wspólnot samorządowych
i państwa w tych sprawach.
2. W zagospodarowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza:
1) wymagania ładu przestrzennego, urbanistyki i architektury,
2) walory architektoniczne i krajobrazowe,
3) wymagania ochrony środowiska przyrodniczego, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także wymagania osób niepełnosprawnych,
4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury,
5) walory ekonomiczne przestrzeni i prawo własności,
6) potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa.
Art. 2. 1. Ustalenie przeznaczenia i zasad
zagospodarowania terenu dokonywane jest w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego z zachowaniem warunków określonych w ustawach.
2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, określenie przeznaczenia i ustalenie warunków
zagospodarowania terenu następuje w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw.
Art. 3. W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego, każdy ma prawo do:
1) zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny,
2) ochrony własnego interesu prawnego, przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych.
Art. 4. 1. Ustalanie przeznaczenia i zasad
zagospodarowania terenu należy, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych oraz morza
terytorialnego, do zadań własnych gminy.
2. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie,
w tym uchwalanie strategii rozwoju województwa i planu zagospodarowania przestrzennego
województwa oraz koordynacja ponadlokalnych programów zagospodarowania przestrzennego,
należy do zadań samorządu województwa.
3. Kształtowanie polityki przestrzennej państwa, w tym prowadzenie
rządowej polityki regionalnej oraz koordynowanie z tą polityką strategii rozwoju
i zagospodarowania przestrzennego województw, należy do zadań Rady Ministrów
i właściwych organów administracji rządowej.
(...)
Art. 6. 1. W celu określenia polityki przestrzennej
gminy, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej
"studium".
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium,
uwzględniając ustalenia strategii rozwoju województwa zawarte w planie zagospodarowania
przestrzennego województwa.
3. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedkłada studium
do zaopiniowania organom, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 4. Nienadesłanie
opinii, w terminie 21 dni od dnia udostępnienia studium, uważa się za brak uwag.
4. W studium uwzględnia się uwarunkowania wynikające, w szczególności
z:
1) dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu,
2) występowania obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów szczególnych,
3) stanu i funkcjonowania środowiska przyrodniczego i kulturowego, w tym stanu rolniczej przestrzeni produkcyjnej,
4) prawa własności gruntów,
5) jakości życia mieszkańców,
6) zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych.
5. W studium określa się, w szczególności:
1) obszary objęte lub wskazane do objęcia ochroną na podstawie przepisów szczególnych,
2) lokalne wartości zasobów środowiska przyrodniczego i zagrożenia środowiskowe,
3) obszary rolniczej przestrzeni produkcyjnej, w tym wyłączone z zabudowy,
4) obszary zabudowane, ze wskazaniem, w miarę potrzeby, terenów wymagających przekształceń lub rehabilitacji,
5) obszary, które mogą być przeznaczone pod zabudowę, ze wskazaniem, w miarę potrzeby, obszarów przewidzianych do zorganizowanej działalności inwestycyjnej,
5a) obszary, które mogą być przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową wynikającą z potrzeby zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej,
6) kierunki rozwoju komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym obszary, na których będą stosowane indywidualne i grupowe systemy oczyszczania ścieków, a także tereny niezbędne do wytyczania ścieżek rowerowych,
7) obszary, dla których sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jest obowiązkowe na podstawie przepisów szczególnych lub ze względu na istniejące uwarunkowania,
8) obszary przewidywane do realizacji zadań i programów wynikających z polityki, o której mowa w ust. 2.
6. Studium uchwala rada gminy.
7. Studium nie jest przepisem gminnym i nie stanowi podstawy
do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Art. 7. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest przepisem gminnym.
Art. 8. 1. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego stanowią treść uchwały rady gminy. Integralną częścią planu jest
rysunek planu stanowiący załącznik do uchwały rady gminy. Rysunek planu obowiązuje
w zakresie określonym uchwałą.
2. W uchwale rady gminy wskazuje się, sporządzone wcześniej,
miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dotyczące obszaru objętego planem,
które zachowują moc obowiązującą, i które tracą moc.
3. Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
opracowuje się w formie, o której mowa w ust. 1.
(...)
Art. 9. 1. W ustaleniach miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się postanowienia przepisów szczególnych
odnoszące się do obszaru objętego planem i przedmiotu jego ustaleń.
2. W ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
uwzględnia się zadania rządowe, o których mowa w rozdziale 6, oraz zadania samorządowe,
o których mowa w rozdziale 5a.
Art. 10. 1. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się, w zależności od potrzeb:
1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania (...),
2) linie rozgraniczające ulice, place oraz drogi publiczne wraz z urządzeniami pomocniczymi, a także tereny niezbędne do wytyczania ścieżek rowerowych,
3) tereny przeznaczone dla realizacji celów publicznych oraz linie rozgraniczające te tereny,
4) granice i zasady zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,
5) zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej oraz linie rozgraniczające tereny tej infrastruktury,
6) lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym również linie zabudowy i gabaryty obiektów, a także maksymalne lub minimalne wskaźniki intensywności zabudowy,
7) zasady i warunki podziału terenów na działki budowlane,
8) szczególne warunki zagospodarowania terenów, w tym zakaz zabudowy, wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego i zdrowia ludzi, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych i leśnych,
9) tereny, na których przewiduje się stosowanie systemów indywidualnych lub grupowych oczyszczenia ścieków bądź zbiorników bezodpływowych,
10) tymczasowe sposoby zagospodarowania, urządzania oraz użytkowania terenu,
11) granice obszarów:a) zorganizowanej działalności inwestycyjnej,
b) rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej,
c) przekształceń obszarów zdegradowanych.
(...)
1b. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w
miarę potrzeby wyznacza się rereny rekreacyjno-wypoczynkowe oraz służace organizacji
imprez masowych.
2. Do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wójt,
burmistrz albo prezydent miasta dołącza prognozę skutków wpływu ustaleń planu
na środowisko przyrodnicze (...).
3. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa
się również stawkę procentową, służącą naliczeniu opłaty, o której mowa w art.
36 ust. 3.
Art. 11. Miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego sporządza się dla obszaru gminy lub jej części albo zespołu gmin
lub jego części.
(...)
Art. 13. 1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sporządza się obowiązkowo:
1) jeżeli przepisy szczególne tak stanowią,
2) dla obszaru, na którym przewiduje się realizację programów, o których mowa w art. 54d i w art. 58 ust. 1,
3) dla obszaru, na którym przewiduje się zadania dla realizacji lokalnych celów publicznych, z wyjątkiem zadań związanych z budową urządzeń infrastruktury technicznej w granicach pasa drogowego,
3a) dla obszarów, o których mowa w art. 6 ust. 5 pkt 5a,
4) dla obszaru, o którym mowa w art. 6 ust. 5 pkt 7, ze względu na istniejące uwarunkowania,
(...).
2. Obowiązek przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powstaje:
1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie stosownego przepisu szczególnego,
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, po upływie 3 miesięcy od dnia ustalenia warunków wprowadzenia zadania rządowego albo zadania samorządu województwa do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
3) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, po upływie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
3. Zadaniem dla realizacji celów publicznych, w rozumieniu
ustawy, jest każda działalność państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego,
wynikająca z ustaw, o ile wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania
terenu i jest finansowana w całości lub części z budżetu państwa lub właściwej
jednostki samorządu terytorialnego.
4. Za zadanie dla realizacji celów publicznych może być także
uznane, na wniosek właściwego ministra lub wojewody, zadanie służące realizacji
ponadlokalnych celów publicznych, realizowane w całości ze środków własnych
inwestora. Do zadania takiego stosuje się przepisy rozdziału 6 ustawy, a zobowiązania,
o których mowa w art. 62 ust. 6 i art. 65 ust. 1, obciążają inwestora.
(...)
Art. 15. 1. Jeżeli rada gminy, w przypadkach o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 i 2, nie podejmuje uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wojewoda wzywa gminę do podjęcia uchwały, w określonym terminie, a po jego bezskutecznym upływie lub upływie jednego roku od dnia podjęcia tej uchwały i nieuchwalenia przez radę gminy planu, sporządza plan i wydaje zarządzenie zastępcze. Przyjęty w tym trybie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wywołuje skutki prawne, jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony przez radę gminy.
2. Przepisy art. 14 i art. 18 stosuje się odpowiednio.
Art. 16. (skreślony).
Art. 17. 1. Jeżeli ustalenia miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego, dotyczące tego samego obszaru, są sprzeczne,
do czasu usunięcia sprzeczności, obowiązują w tym zakresie ustalenia miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego wcześniej.
(...)
Art. 18. 1. Organem właściwym w sprawie sporządzania
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest wójt, burmistrz albo
prezydent miasta.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez
radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, kolejno:
1) ogłasza w miejscowej prasie oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin, nie krótszy niż 21 dni, składania wniosków do planu,
2) zawiadamia na piśmie o przystąpieniu do sporządzania planu organy właściwe do uzgadniania projektu planu oraz zarząd województwa i powiatu,
2a) bada spójność rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium, o którym mowa w art. 6,
3) występuje o opinie właściwych organów administracji rządowej, stosownie do przedmiotu planu,
4) uzgadnia projekt planu, stosownie do jego zakresu, z:a) organami właściwymi do uzgadniania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, na podstawie przepisów szczególnych,
b) wojewodą, w zakresie zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z zadaniami rządowymi wpisanymi do wojewódzkiego rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1,
b1) zarządem województwa, w zakresie zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z zadaniami samorządu województwa wpisanymi do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1,
(...).6) wykłada projekt planu i prognozę, o której mowa w art. 10 ust. 2, do publicznego wglądu, na okres co najmniej 21 dni, a o wyłożeniu ogłasza w sposób określony w pkt 1, co najmniej na 7 dni przed wyłożeniem, a także zapewnia informację o wyłożonym projekcie i umożliwia uzyskanie, za zwrotem kosztów, kopii, wypisów i wyrysów,
7) przyjmuje protesty, o których mowa w art. 23 ust. 1, i zarzuty, o których mowa w art. 24 ust. 1,
8) po upływie terminów, o których mowa w art. 23 ust. 2 i art. 24 ust. 2, rozpatruje, w terminie nie dłuższym niż miesiąc, protesty i zarzuty wniesione do projektu planu i przedstawia radzie gminy protesty i zarzuty nie uwzględnione w projekcie planu,
(...)
13) przedstawia wojewodzie uchwałę rady gminy wraz z dokumentacją planistyczną w celu oceny zgodności z prawem,
14) kieruje, w terminie nie dłuższym niż 30 dni, uchwałę rady gminy do ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz planu sporządzanego na podstawie art. 15.
Art. 19. 1. Organy, o których mowa w art.
18 ust. 2 pkt 3 i 4, są zobowiązane do współpracy przy sporządzaniu miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, polegającej na wyrażaniu opinii, składaniu
wniosków oraz udostępnianiu informacji, na swój koszt.
2. Protesty organów, o których mowa w ust. 1, złożone do projektu
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, podlegają odrzuceniu, jeżeli
organy te nie wywiązały się z obowiązków współpracy przy sporządzaniu projektu
planu.
Art. 20. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 4, uzgadniają, na swój koszt, projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w zakresie swojej właściwości rzeczowej i miejscowej.
Art. 21. 1. Organ, z którym uzgodniono projekt
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ponosi koszty zmiany projektu
planu, spowodowane późniejszą zmianą stanowiska zajętego w trakcie uzgadniania
planu.
(...)
Art. 22. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent
miasta ustala termin przedstawienia uzgodnień i opinii, o których mowa w art.
18 ust. 2 pkt 3 i 4, nie krótszy niż 21 dni od dnia udostępnienia projektu planu.
2. Nieprzedstawienie uzgodnień i opinii w terminie, o którym
mowa w ust. 1, uważa się odpowiednio za uzgodnienie lub brak uwag do projektu
planu.
Art. 23. 1. Protest może wnieść każdy, kto
kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, wyłożonym do publicznego wglądu.
(...)
3. O uwzględnieniu bądź odrzuceniu protestu rozstrzyga rada
gminy w drodze uchwały.
Art. 24. 1. Zarzut może wnieść każdy, którego
interes prawny lub uprawnienia zostały naruszone przez ustalenia przyjęte w
projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wyłożonym do publicznego
wglądu.
(...)
Art. 25. Jeżeli rada gminy stwierdzi konieczność dokonania zmian w przedstawionym do uchwalenia projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w tym także w wyniku uwzględnienia wniosków, protestów i zarzutów, czynności, o których mowa w art. 18 ust. 2, ponawia się w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian.
Art. 26. Rada gminy uchwala miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz jego zmiany, z zastrzeżeniem art. 15.
Art. 27. 1. Naruszenie trybu postępowania
oraz właściwości organów określonych w art. 18 powoduje nieważność uchwały rady
gminy w całości lub części.
(...)
Art. 29. 1. Każdy ma prawo wglądu do miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego oraz otrzymania wypisów i wyrysów z planu.
(...)
Art. 30. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent
miasta prowadzi aktualizowany rejestr miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
gromadzi materiały związane z tymi planami oraz odpowiada za przechowywanie
oryginałów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, również uchylonych
i nie obowiązujących.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta jest obowiązany przekazywać
wojewodzie, staroście i marszałkowi województwa kopie uchwalonych miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego.
Art. 31. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent
miasta dokonuje oceny zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy i przedstawia
radzie gminy, co najmniej raz w okresie kadencji, wyniki tej oceny.
(...)
Art. 32. Jeżeli w wyniku zmiany ustawy szczególnej zachodzi konieczność zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, czynności, o których mowa w art. 18 ust. 2, wykonuje się w zakresie niezbędnym do dokonania tej zmiany, chyba że ustawa szczególna określa odrębny tryb postępowania.
Art. 32a. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego.
Art. 33. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami prawa, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.
Art. 34. (skreślony).
Art. 35. 1. Z dniem wejścia w życie miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany wygasają wydane uprzednio
decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, sprzeczne z ustaleniami
tego planu.
2. Wygaśnięcie decyzji, o których mowa w ust. 1, stwierdza
organ, który wydał tę decyzję.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli wydano decyzję
o pozwoleniu na budowę.
Art. 36. 1. Jeżeli, w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części, w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem, stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy:
1) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo
2) wykupienia nieruchomości lub jej części, albo
3) zamiany nieruchomości na inną.
2. Jeżeli wartość nieruchomości ulega obniżeniu w związku
z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał
z praw, o których mowa w ust. 1, może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu
wartości nieruchomości.
(...)
6. Roszczenia, o których mowa w ust. 2, można wnosić w terminie
5 lat od dnia, w którym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub jego
zmiana stały się obowiązujące.
(...)
14. Zasady określania wartości nieruchomości oraz osoby uprawnione
do określania tej wartości określają przepisy o gospodarce nieruchomościami.
Art. 37. 1. Tereny, dla których miejscowy
plan zagospodarowania przestrzennego ustala inne przeznaczenie, mogą być wykorzystywane
w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z planem, chyba
że w planie ustalono zasady ich tymczasowego zagospodarowania.
2. W przypadku ustalenia w planie zasad, o którym mowa w ust.
1, wójt, burmistrz albo prezydent miasta orzeka, w drodze decyzji, o sposobie
tymczasowego zagospodarowania terenu.
(...)
Art. 38a. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego.
Art. 39. 1. Zmiana zagospodarowania terenu
polegająca w szczególności na wykonaniu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie
obiektu budowlanego wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
2. Nie wymagają ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania
terenu:
1) roboty budowlane polegające na modernizacji, remoncie lub montażu, przebudowa oraz zmiana przeznaczenia budynku lub jego części, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu,
2) roboty budowlane nie wymagające pozwolenia na budowę.
Art. 40. 1. W sprawach ustalania warunków
zabudowy i zagospodarowania terenu orzeka się, w drodze decyzji, na podstawie
ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku
planu, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, na podstawie przepisów szczególnych.
2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przygotowuje osoba posiadająca
uprawnienia urbanistyczne.
3. Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
z zastrzeżeniem ust. 3a i 3b, wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta,
po uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych ustawą i przepisami szczególnymi.
3a. W odniesieniu do terenów zamkniętych, w rozumieniu przepisów
Prawa budowlanego, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje
wojewoda.
3b. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego
decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje dyrektor właściwego
miejscowo urzędu morskiego.
3c. W przypadku inwestycji wykraczających poza obszar jednej
gminy decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczącą terenu
położonego w granicach jednego województwa, wydaje wójt, burmistrz lub prezydent
miasta, na obszarze właściwości którego znajduje się większa część terenu inwestycji,
w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami lub prezydentami miast.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się po uzgodnieniu z:
1), 2) (skreślone)
3) Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych - zgodnie z odrębnymi przepisami,
4) działającym w imieniu wojewody wojewódzkim konserwatorem zabytków, w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską,
5) dyrektorem właściwego urzędu morskiego, w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, ochronnego, morskich portów i przystani,
6) właściwym organem państwowego nadzoru górniczego, w odniesieniu do terenów górniczych
7) dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w odniesieniu do przedsięwzięć, które wymagają pozwolenia wodnoprawnego,
(...).
4a., 5. (skreślone)
Art. 41. 1. Ustalenie warunków zabudowy i
zagospodarowania terenu następuje na wniosek zainteresowanego.
2. Wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania
terenu powinien zawierać określenie:
1) granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii
mapy zasadniczej lub w przypadku jej braku na kopii mapy ewidencyjnej, obejmującej
teren, którego wniosek dotyczy, i najbliższe otoczenie tego terenu,
2) funkcji i sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki
zabudowy i zagospodarowania terenu,
3) zapotrzebowania na wodę, energię i sposobu odprowadzania
lub oczyszczania ścieków oraz innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej,
a w szczególnych przypadkach sposobu unieszkodliwiania odpadów,
4) charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz
w przypadku braku obowiązku wykonania oceny oddziaływania na środowisko, o której
mowa w art. 40 ust. 5 pkt 2 lit. b), dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko
lub jego wykorzystanie.
2a. (skreślone)
3. Nie można uzależnić wydania decyzji o warunkach zabudowy
i zagospodarowania terenu od zobowiązania się wnioskodawcy do spełnienia nie
przewidzianych, obowiązującymi przepisami, świadczeń lub warunków.
Art. 42. 1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu określa:
1) rodzaj inwestycji,
2) warunki wynikające z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeśli dla danego obszaru plan został uchwalony,
3) warunki zabudowy i zagospodarowania terenu wynikające z przepisów szczególnych,
4) warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,
5) wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich,
6) linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w stosownej skali,
7) okres ważności decyzji.
2. W stosunku do inwestycji liniowych decyzja, o której mowa w ust. 1, określa ponadto:
1) przebieg inwestycji, a w przypadku inwestycji wymagających wydzielenia terenu, granice tego terenu, wyznaczone na mapie w stosownej skali,
2) w miarę potrzeby, szczególne warunki wynikające z charakteru inwestycji.
Art. 43. Nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, z przepisami szczególnymi, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1.
Art. 44. 1. W przypadku braku miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, wydanie
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu następuje po przeprowadzeniu
rozprawy administracyjnej. O terminie rozprawy zawiadamia się zainteresowanych
oraz ogłasza się dodatkowo w prasie lokalnej lub w sposób zwyczajowo przyjęty
w danej miejscowości.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po przeprowadzeniu
rozprawy, o której mowa w ust. 1, przedstawia wojewodzie warunki zabudowy i
zagospodarowania terenu w celu stwierdzenia ich zgodności z prawem.
3. Wojewoda, w drodze postanowienia, stwierdza w terminie 30
dni od dnia przedstawienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, o ich
zgodności z prawem. Na postanowienie to stronie nie przysługuje zażalenie.
4. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, z zastrzeżeniem ust.
5a, w przypadku stwierdzenia przez wojewodę niezgodności z prawem warunków zabudowy
i zagospodarowania terenu, usuwa te niezgodności.
5. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedstawia radzie
gminy, nie rzadziej niż raz w roku, wykaz decyzji, o których mowa w ust. 1,
wraz z oceną skutków, jakie decyzje te wywołały w zagospodarowaniu przestrzennym
gminy.
5a. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego
czynności, o których mowa w ust. 2 i 4, wykonuje dyrektor właściwego miejscowo
urzędu morskiego.
Art. 45. 1. Dla obszarów, dla których, zgodnie
z art. 13 ust. 1, istnieje obowiązek sporządzania miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy
i zagospodarowania terenu zawiesza się do czasu uchwalenia planu.
2. Dla obszarów nie wymienionych w ust. 1, a w odniesieniu
do których nastąpiło ogłoszenie o przystąpieniu do sporządzenia lub zmiany miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1,
postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania
terenu można zawiesić na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia tego ogłoszenia.
Jeżeli w okresie zawieszenia postępowania administracyjnego nie uchwalono miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego lub nie dokonano jego zmiany, stosuje
się odpowiednio przepisy art. 44 albo ustala się warunki zabudowy i zagospodarowania
terenu na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Art. 46. 1. Dla tego samego terenu decyzję
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu można wydać więcej niż jednemu
wnioskodawcy, doręczając odpis decyzji do wiadomości pozostałym wnioskodawcom
i właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, z zastrzeżeniem
ust. 1a.
1a. W przypadku inwestycji liniowych wprowadzonych do miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego właścicielom i użytkownikom wieczystym nieruchomości, na których
inwestycje te mają być realizowane, przekazuje się informacje o wydaniu decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
2. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie
rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich.
Informację tej treści zamieszcza się w decyzji.
3. Wnioskodawcy, który nie uzyskał prawa do terenu, nie przysługuje
roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaną decyzją ustalającą
warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.
Art. 46a. 1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest nieważna, jeżeli:
1) jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub
2) nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przypadkach określonych w art. 13 ust. 1, a decyzja została wydana po powstaniu obowiązku jego sporządzenia.
(...)
Art. 47. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, ustalone w decyzji, wiążą organ wydający pozwolenie na budowę.
(...)
Art. 48. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, z zastrzeżeniem art. 50a, stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli:
1) inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę,
2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 35 ust. 1.
(...)
Art. 50. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi rejestr wydanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Art. 50a. 1. W stosunku do morskich wód
wewnętrznych i morza terytorialnego dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego
wydaje decyzje, o których mowa w art. 48 pkt 1, oraz wykonuje czynności, o których
mowa w art. 49 i art. 50.
2. W gminach, w granicach których znajdują się morskie wody
wewnętrzne, wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, następuje po uzgodnieniu
z wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta.
Rozdział 5 (skreślony)
Art. 54a. 1. W celu określenia uwarunkowań
i kierunków polityki przestrzennej organy samorządu województwa prowadzą analizy
i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają programy, odnoszące się do
obszarów i zagadnień - odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych prac.
2. Organy powiatu mogą prowadzić, w granicach swojej właściwości
rzeczowej, analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego, odnoszące
się do obszaru powiatu i zagadnień jego rozwoju.
Art. 54b. 1. Sejmik województwa uchwala
strategię rozwoju województwa określającą uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju
województwa.
2. Sejmik województwa uchwala plan zagospodarowania przestrzennego
województwa, w którym określa się zasady organizacji struktury przestrzennej,
w tym:
1) podstawowe elementy sieci osadniczej,
2) rozmieszczenie infrastruktury społecznej, technicznej i innej,
3) wymagania w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i ochrony dóbr kultury - z uwzględnieniem obszarów podlegających szczególnej ochronie.
3. W planie zagospodarowania przestrzennego województwa uwzględnia
się zadania rządowe, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych, wpisane
do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1, oraz ustala się obszary, na których
przewiduje się realizację tych celów.
4. W planie zagospodarowania przestrzennego województwa umieszcza
się zadania samorządu województwa, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych,
zawarte w programach, o których mowa w art. 54d, oraz wskazuje się obszary,
na których przewiduje się realizację tych zadań, z zastrzeżeniem art. 14 pkt
2 i art. 36 ust. 1 i 2.
5. Projekt planu zagospodarowania przestrzennego województwa
podlega:
1) uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w zakresie programów, o których mowa w art. 58 ust. 1,
2) zaopiniowaniu przez:a) Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, z zastrzeżeniem pkt 1,
b) organy gmin i powiatów (miast na prawach powiatu).
6. Uchwałę sejmiku województwa o uchwaleniu planu zagospodarowania
przestrzennego województwa wraz z wykazami zadań rządowych i samorządowych województwa,
o których mowa w ust. 3 i 4, marszałek województwa przekazuje wojewodzie celem
ogłoszenia ich w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
7. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa podlega
okresowej aktualizacji. Przepisy ust. 3-6 stosuje się odpowiednio.
Art. 54c. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa nie jest aktem prawa miejscowego i nie narusza uprawnień gmin określonych w art. 7-10.
Art. 54d. 1. Sejmik województwa uchwala
programy wojewódzkie służące realizacji ponadlokalnych i regionalnych celów
publicznych.
2. Programy, o których mowa w ust. 1, przygotowuje zarząd województwa.
3. Uchwalenie programu możliwe jest po zapewnieniu środków
finansowych niezbędnych do realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt
2 i art. 36 ust. 1 i 2.
4. Z dniem uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego
zadania rządowe oraz zadania samorządu województwa wynikające z programów przyjętych
przed dniem uchwalenia planu umieszczane są w wykazie, o którym mowa w art.
54b ust. 6.
5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do zadań wynikających
z programów uchwalonych po dniu uchwalenia planu. W takim przypadku przed uchwaleniem
programu sejmik województwa ocenia jego zgodność z obowiązującym planem i w
miarę potrzeby podejmuje kroki mające na celu usunięcie sprzeczności.
6. Marszałek województwa informuje wojewodę o uchwaleniu programu
w celu wprowadzenia go do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1.
Art. 55. W celu określenia podstaw i kierunków polityki przestrzennej państwa ministrowie i centralne organy administracji rządowej prowadzą analizy i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają programy odnoszące się do obszarów i zagadnień - odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych prac.
Art. 56. 1. Prezes Rządowego Centrum Studiów
Strategicznych w trybie prac nad strategią rozwoju kraju sporządza i aktualizuje
koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, określającą zwłaszcza
przyrodnicze, kulturowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania i cele oraz kierunki
tej polityki.
2. Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych przedstawia
Radzie Ministrów koncepcję, o której mowa w ust. 1. Rada Ministrów ustala, w
jakim zakresie koncepcja ta będzie stanowić podstawę sporządzania programów,
zawierających zadania rządowe, służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych
wpływających na przestrzenne zagospodarowanie kraju.
3. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do
spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast przedkłada Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej
koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju oraz okresowe raporty
o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju.
4. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do
spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast powołuje Państwową Radę Gospodarki Przestrzennej
jako organ doradczy w sprawie koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania
kraju oraz ustala w regulaminie organizację i zasady działania tej rady.
Art. 57. (skreślony).
Art. 58. 1. Ministrowie i centralne organy
administracji rządowej sporządzają programy zawierające zadania rządowe służące
realizacji ponadlokalnych celów publicznych.
2. Programy, o których mowa w ust. 1, po zaopiniowaniu przez
Prezesa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych i po uzgodnieniu z Prezesem
Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz z sejmikami właściwych województw,
podlegają zatwierdzeniu przez Radę Ministrów.
3. Przedmiotem uzgodnień, o których mowa w ust. 2, jest spójność
programu z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju i planem zagospodarowania
przestrzennego województwa oraz zatwierdzonymi programami zadań rządowych i
uchwalonymi programami wojewódzkimi.
4. Rada Ministrów może upoważnić inne organy do zatwierdzania
programów.
5. Warunkiem zatwierdzenia programów jest zapewnienie środków
finansowych niezbędnych do realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt
2 i art. 36 ust. 1 i 2.
6. Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują wojewodom zatwierdzone
programy, w części dotyczącej ich właściwości.
Art. 59. (skreślony).
Art. 60. Organy, o których mowa w art. 58 ust. 1, przekazują zatwierdzone programy Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, który sporządza i prowadzi centralny rejestr programów rządowych.
Art. 61. 1. Wojewoda sporządza i prowadzi wojewódzki rejestr, w którym zamieszcza:
1) zadania rządowe i zadania samorządu województwa, wynikające z programów, o których mowa w art. 54d i art. 58,
2) zadania realizowane na terenach i obiektach chronionych na podstawie ustaw szczególnych.
(...)
Art. 62. 1. Warunkiem realizacji zadań rządowych,
o których mowa w art. 58 ust. 1, jest ich wprowadzenie do miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego.
2. Zadania rządowe wprowadza się do miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego po uprzednim przeprowadzeniu negocjacji z gminą, chyba że przepisy
szczególne stanowią inaczej.
3. Podstawą negocjacji, o których mowa w ust. 2, jest wpis
do wojewódzkiego rejestru.
4. Przedmiotem negocjacji są warunki wprowadzenia zadania rządowego
do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
5. Przedstawicielem rządu w negocjacjach z gminą jest wojewoda;
Rada Ministrów może ustanowić innego przedstawiciela.
6. Jeżeli z wprowadzeniem zadania rządowego do miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego łączą się zobowiązania wymagające zapewnienia
środków finansowych, o których mowa w art. 58 ust. 5, ustalenie tych zobowiązań
następuje w umowie.
7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do uchwalonych
programów wojewódzkich. Przedstawicielem samorządu województwa w negocjacjach
z gminą jest marszałek województwa, chyba że sejmik województwa ustanowi innego
przedstawiciela.
Art. 63. 1. Jeżeli negocjacje nie doprowadzą
do uzgodnienia z gminą warunków wprowadzenia zadania rządowego do miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, Rada Ministrów, na wniosek organu prowadzącego
negocjacje, rozstrzyga w sprawie wprowadzenia zadania, określając sposób realizacji
zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2.
2. Jeżeli bezskuteczne negocjacje dotyczą wprowadzenia do miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego zadania samorządu województwa, w sprawie
rozstrzyga, na wniosek marszałka województwa, Rada Ministrów, określając również
sposób realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust.
1 i 2.
3. Rozstrzygnięcie Rady Ministrów, o którym mowa w ust. 2,
jest ostateczne i wiążące dla gminy i dla samorządu województwa.
Art. 64. 1. Rada Ministrów określi, w drodze
rozporządzenia, tryb sporządzania programów oraz negocjacji warunków wprowadzania
zadań rządowych służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych do miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady
uwzględniania w zagospodarowaniu przestrzennym potrzeb obronności i bezpieczeństwa
państwa.
Art. 65. 1. W przypadku odstąpienia od realizacji
zadania rządowego, wprowadzonego do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
gminie przysługuje odszkodowanie za szkody spowodowane tym odstąpieniem.
2. Gmina ponosi ryzyko wprowadzenia do miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego zadania rządowego nie ujętego w zatwierdzonym programie.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w sprawie zadania
samorządu województwa.
(...)
Art. 74. Traci moc ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 87, poz. 505 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 212) oraz uchwalone na jej podstawie założenia do planów regionalnych i plany regionalne.
(...)
_________________________________________
od 1.01.2003 r. - minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej.
_________________________________________
(tekst ujednolicony z uwzględnieniem zmian wprowadzonych do 3 lipca 2002 r.)
początek dokumentu; chronologiczny spis aktów prawnych