Cypryśnik błotny
Cypryśnik błotny kora
Cechy:
Cypryśnik błotny to drzewo iglaste do 30 metrów wysokości. W USA nawet do 50 metrów. Korona początkowo stożkowata a z wiekiem drzewa
cylindryczna i gęsto ugałęziona. Kora cienka, czerwonobrązowa. Pędy ułożone naprzemianlegle, zdrewniałe i zielone - opadające wraz z igłami na zimę.
Igły na pędach zdrewniałych są łuskowate i spiralnie ustawione. Na zielonych natomiast płaskie i miękkie do 20 mm długości,
jasnozielone, ułożone grzebieniasto w dwa szeregi. Jesienią igły przybierają barwę pomarańczowobrązową.
Kwiaty męskie w długich zwisających wiechach pojawiają się już jesienią. Kwiaty żeńskie w
szyszkowatych, kulistych kwiatostanach.
Szyszki kuliste, do 3 cm średnicy. Składają się z kilkunastu łusek. Nasiona posiadają twardą, grubą łupinę.
Występują po dwa pod każdą łuską.
Rozmaitości:
Cypryśnik błotny na wilgotnych terenach, okresowo zalewanych lub trwale podmokłych,
niedostatecznie zaopatrzonych w tlen, tworzy bardzo charakterystyczne korzenie
oddechowe - pneumatofory. Pneumatofory to
zgrubienia na korzeniach wyrastające powyżej poziomu gleby bądź wody w odległości
do kilkunastu
metrów od pnia. Umożliwiają one dostęp tlenu do
systemu korzeniowego.
Cypryśnik błotny pneumatofory
Wytrzymały na mrozy - szczeglnie wiekowe drzewa. Młodsze mniej odporne.
W Polsce zawiązuje szyszki aczkolwiek rzadko kiedy udaje się z nich uzyskać wartościowe nasiona. Potrzebuje dużej wilgotności powietrza i
mokrych gleb. Późno rozwija igły - już po wiosennych przymrozkach. Kwitnie natomiast przed rozwojem igieł.
Cypryśnik błotny to bardzo dekoracyjne drzewo - szczególnie
jesienią. Dla amatora trudne do odróżnienia od metasekwoji chińskiej.
Należy do drzew gubiących igły na zimę, podobnie jak nasz modrzew
czy rzadko spotykana w Polsce metasekwoja chińska.
Lokalizacja:
Arboretum w Powsinie.
Pochodzenie:
Ameryka Północna. Pd. - Wsch. stany USA.
|
