Oczar wirginijski
Oczar wirginijski kora
Cechy:
Oczar wirginijski to małe drzewo. Wysokość do 6 metrów. Liście eliptyczne, odwrotnie jajowate dochodzące do 15 cm długości u nasady nierównomierne, karbowane.
Na jesieni przebarwiają się na żółto. Kwiaty są charakterystyczne i bardzo oryginalne. Składają się z tasiemkowatych płatków, skręconych lub wyprostowanych w barwie żółtej, które ukazują się jesienią lub wczesną zimą.
Owoce mają postać zdrewniałych torebek, które dojrzewają w następnym roku po kwitnieniu i pękają z charakterystycznym trzaskiem.
Rozmaitości:
Ma szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej, czerpiące z tradycji i doświadczenia
Indian. Liście i kora oczara są bogatym źródłem polifenolokwasów, garbników,
saponin. Ekstrakt z nich wykazuje działanie przeciwzapalne,
ściągające, bakteriobójcze, ograniczające wydzielanie łoju. Poprawia krążenie
podskórne i ukrwienie skóry. Wycisza dolegliwości skóry z tendencją do rozszerzonych
naczynek. Działa ujędrniająco, nadaje skórze ładny koloryt.
Pomaga zapobiegać zakażeniom przez gronkowiec, w tym niebezpieczny gronkowiec
złocisty. Stanowi niezwykle skuteczny środek na problemy skórne, w tym uporczywy
trądzik. Leczy oparzenia, rany pożylakowe i siniaki. Do zastosowań wewnętrznych
oczaru należy leczenie takich schorzeń, jak problemy przewodu pokarmowego i
płuc, zapalenie błon śluzowych jelita grubego, biegunkę, dezynterię i hemoroidy. W
bólach reumatycznych stawów i kręgosłupa, oraz nadwyrężeniu i bólach mięśni.
Oczar można rozmnożyć poprzez odkłady, sadzonki, nasiona oraz
szczepienie.
Kwiaty oczarów wytrzymują mrozy nawet do -12C. W czasie
mrozu płatki zwijają się do środka i rozwijają ponownie przy plusowej
temperaturze.
Czynność ta może być powtarzana przez roślinę kilkakrotnie.
Gatunki podobne:
Jeśli chodzi o liście to łatwo go pomylić z leszczyną. Jednakże kwiaty i owoce
stanowią istotne elementy rozróżniające te rośliny.
Pochodzenie:
Ameryka Północna.
Lokalizacja:
Arboretum w Rogowie.
|
