Żywotnik zachodni
Cechy:
Żywotnik zachodni to drzewo wysokości do 25 metrów.
Rozmaitości: Bardzo cenne drzewo w aspekcie ziołolecznictwa.
Do preparatów ziołowych w postaci nalewek, kapsułek i tabletek wykorzystuje się młode pędy.
Żywotnik zachodni wykorzystywany jest w medycynie tradycyjnej, ludowej i weterynaryjnej oraz w homeopatii.
Młode pędy zawierają kilka procent olejku
eterycznego. Olejek ten natomiast zawiera tujon, alfa-pinen, alfa-terpinen,
beta-terpinen mircen, limonen, sabinen, kamfen, borneol, fenchon, terpinolen.
Występują też lignany, kwas taninowy, tujopolisacharydy, białka, tulilalkohol
(thulylalcohol), flawonoidy (mirycetyna, kwercetyna).
Wchodzi w skład preparatów złożonych immunostymulujących, przeciwpasożytniczych,
przeciwwirusowych i przeciwgrzybiczych (dostępny w preparatach: Anti-Fungal,
Vagi-Mend Anti-Yeast Support, Esberitox), zalecanych do profilaktyki i leczenia
zakażeń Candida, wirusami opryszczki, Epstein-Barr'a, przewlekłych zakażeń
bakteryjnych, grzybowych, chlamydiowych i wirusowych przewodu pokarmowego
i układu oddechowego. Tujopolisacharydy
i glikoproteiny pobudzają proliferację limfocytów T i produkcję cytokinin.
Hamują również replikację wirusów, między innymi HIV-1. Cytotoksyczne właściwości
mogą być wykorzystane do leczenia niektórych nowotworów i łuszczycy. Dawniej
wywary z żywotnika w medycynie ludowej były wykorzystywane do wywoływania
poronień.
Ponadto do leczenia reumatyzmu, zapalenia mięśni, chorób pasożytniczych, chorób
zakaźnych, przeziębienia, nieżytów układu oddechowego, infekcji układu płciowego,
wyprysków, łuszczycy i trądziku.
Pochodzenie:
Pn Wsch Ameryki Północnej.
|