Eupallasella (Phoxinus) percnurus (Dybowski, 1916)

Rodzina - Karpiowate Cyprinidae

Rząd - Karpiokształtne Cypriniformes

Rozmieszczenie

Europa Północno-Wschodnia wraz z dorzeczem Dniepru, Donu i Wołgi. W Azji zasiedla niemal całą Syberię oraz dorzecze Kołymy i Amuru. W Polsce występuje lokalnie w środkowym dorzeczu Wisły i Warty - w Wielkopolsce, na Pojezierzu Kaszubskim, Kujawach, Mazowszu i Polesiu Lubelskim. mapa występowania

Stwierdzony w parkach narodowych:

Wielkość populacji

Niemożliwa do oszacowania dla całego kraju, prawdopodobnie rzędu kilkuset tysięcy osobników.

Biologia i ekologia gatunku

Gatunek słodkowodny, fitofilny, zasiedlający drobne zbiorniki wodne, często doły potorfowe, stawki wiejskie i śródpolne, rowy melioracyjne itp. Ikrę składa po spodniej stronie roślin wodnych. Jedna samica składa średnio ok. 25000 ziaren ikry. Strzebla błotna często występuje w towarzystwie innych ryb, takich jak np. karaś, słonecznica czy piskorz.

Zagrożenie i ochrona

Gatunek bardzo narażony na wyniszczenie wskutek łatwej likwidacji i degradacji jego podstawowych siedlisk. Najgroźniejsze są melioracje powodujące osuszanie terenów podmokłych, zasypywanie stawków i starorzeczy, skażenie wód (m. in. wskutek stosowania pestycydów w rolnictwie), naturalne zarastanie zbiorników wodnych. Udowodniono gwałtowny zanik w Polsce wielu stanowisk tej strzebli. Niektóre z nich objęte są ochroną obszarową (np. Poleskim Parku Narodowym), sam gatunek korzysta z ochrony ścisłej (Dz. U. nr 13 z 1995 r., poz. 61). Włączony został do "Polskiej czerwonej księgi zwierząt" (2001) jako gatunek silnie zagrożony (kat. EN).

Źródła informacji

Zobacz także

Opracowanie


<<< lista gatunków >>>