Fritillaria meleagris L.
Rodzina liliowate - Liliaceae
gatunek objęty ochroną ścisłą
Morfologia
Roślina
15-40 cm wysokości. Cebula kulista. Łodyga skrętolegle ulistniona, z 4-5 liśćmi.
Liście 15 cm długości, siedzące, barwy niebieskawozielonej, równowąskie, rynienkowate.
Kwiaty dzwonkowate, duże, o długości 3-4 cm pojedyncze, zwieszone. Działki
okwiatu barwy czerwonobrunatnej, plamiste, o rysunku szachownicy, z miodnikami
w nasadzie. Owocem 3-graniasta torebka. 
Rozmieszczenie ogólne
Występuje na rozproszonych stanowiskach w zachodniej, środkowej i wschodniej
Europie. W Polsce osiąga północną granicę naturalnego zasięgu. W południowej
Skandynawii pojawia się jako roślina introdukowana i zdziczała.
Rozmieszczenie w Polsce
Jest gatunkiem bardzo rzadkim, znanym obecnie tylko z Kotliny Sandomierskiej
nad rzeką Wisznią w okolicach Starzawy i Słubna, a także nad Wiarem w okolicy
Przemyśla. Niekiedy pojawia się jako roślina zdziczała (np. Sławno, łąki nad
Notecią). Stanowiska w północno-zachodniej Polsce już nie istnieją. 
Stwierdzony w parkach narodowych: 
Siedliska
Wilgotne, okresowo zalewane łąki. Występuje na czarnych ziemiach
zdegradowanych, których odczyn jest słabo kwaśnym (pH 6,0-6,8).
Fitocenozy
Wchodzi
w skład łąk należących do związku Molinion
i Calthion, a zwłaszcza zespołu ostrożenia
warzywnego i rdestu wężownika Cirsio-Polygonetum
bistortae.
Biologia
Bylina. Kwitnie z końcem kwietnia i z początku maja.
Kwiaty zapylają trzmiele i pszczoły. Po raz pierwszy zakwita po 5 lub 6 latach
od wykiełkowania. Roślina trująca; zawiera alkaloid imperialiny.
Wielkość populacji
Populacje duże (tysiące osobników) i o dużym zagęszczeniu dochodzącym do 80
osobników na 1 m2. Rośliny kwitnące stanowią ok. 20% całej populacji.
Zagrożenie
Gatunek zamieszczony w "czerwonej księdze" jako krytycznie
zagrożony (kategoria CR). Na najbogatszych w Europie stanowiskach,
położonych w dolinie Sanu, szachownica kostkowata wyginęła na ok. 80% obszaru.
Główne źródło zagrożeniadla gatunku stanowi intensywna uprawa łąk, osuszanie
i zamiana na pola orne oraz zatapianie i budowa stawów rybnych. Dawniej roślina
była również pozyskiwana ze względu na swe walory dekoracyjne.
Ochrona
Gatunek objęty ścisłą ochroną. Ponadto w rezerwacie
Szachownica w Krównikach znajduje się bogate stanowisko tej rośliny.
Ważniejsze piśmiennictwo
- Piotrowska H. 1958. Fritillaria meleagris L. na Uznamie. Bad. Fizj.
nad Pol. Zach. 4: 239-240.
- Piórecki J. 1966. Łąki nad Wiarem i Wisznią w dolinie Sanu. Przyr. Pol.
10, 10: 12.
- Piórecki J. 1986. Łąki uroczyska Długołaza pod Przemyślem z Fritillaria
meleagris L. Rocznik Przemyski,17/18: 370-386.
- Piórecki J. 1993. Fritillaria meleagris L. - szachownica kostkowata.
W: Polska Czerwona Księga Roślin. Red. K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa. Inst.
Bot. im. W. Szafera, PAN, Inst. Ochrony Przyr. PAN, Kraków, s. 202-203.
- Piórecki J. 2001. Fritillaria meleagris L. - szachownica kostkowata.
W: Polska Czerwona Księga Roślin. Red. R. Kaźmierczakowa, K. Zarzycki. Inst.
Bot. im. W. Szafera, PAN, Inst. Ochrony Przyr. PAN, Kraków, s. 416-418.
- Stecki K. 1962. Fritillaria meleagris w Polsce i zagadnienia albinizmu
jej kwiatów. Wszechświat, 12: 317-319.
- Stecki K., Biernacki A. 1963. Szachownica kostkowata o białych kwiatach
w Sławnie na Pomorzu. Chroń. Przyr. Ojcz. 19, 1: 51-53.
- Stecki K., Mimulski A., Biernacki A. 1961. Łąki z szachownicą kostkowatą
w południowo - wschodniej Polsce. Chroń. Przyr. Ojcz. 17, 6: 13-24.
- Wnuk Z. 1985. Szachownica kostkowata Frittilaria meleagris w Stubniew
województwie przemyskim. Chroń. Przyr. Ojcz. 41, 5: 61-63.
Zobacz także
Opracowanie
- prof. dr hab. Halina Piękoś-Mirek - Instytut Ochrony Przyrody PAN
- prof. dr hab. Zbigniew Mirek - Instytut Botaniki PAN
- mapa występowania gatunku wykonana wg materiałów Autorów.
<<< lista
gatunków >>>