Region fizyczno-geograficzny

Prowincja: Karkaty i Podkarpacie, podprowincja: Zewnętrzne Karpaty Zachodnie, makroregion: Pogórze Zachodniobeskidzkie, mezoregion: Pogórze Wielickie (płn. krawędź)

Region geobotaniczny

Teren podziemny, pochodzenia sztucznego, pozbawiony roślinności.

Hipsometria

Fragmenty wyrobisk w obrębie północnej i środkowej części złoża, na poziomach I-III kopalni i głębokości 60 - 130 m.

Dane obiektu

Stanowiska dokumentacyjne utworzono w 1997 r.

Budowa geologiczna

Przykarpacka strefa występowania salinarnych utworów miocenu (patrz: rezerwat przyrody Groty Kryształowe).

Gleby

nie dotyczy - podziemna kopalnia

Wody powierzchniowe

nie dotyczy - podziemna kopalnia

Klimat

Rejon przewietrzania wentylacyjnego kopalni.

Ekosystemy

nie dotyczy - podziemna kopalnia

Flora

nie dotyczy - podziemna kopalnia

Krajobraz i kultura

Część stanowisk zlokalizowana jest w korytarzach i salach wydrążonych w górotworze przed wieloma wiekami, co pozwala prezentować, prócz budowy geologicznej także metody dawnego pozyskiwania soli, przy pomocy tradycyjnych narzędzi, czego ślady są nieraz wyraźnie zachowane na odsłonętych ścianach wyrobisk.

Zadania ochrony

Zakaz zabudowy odsłonięć skał.

Udostępnienie

Stanowiska udostępnione do zwiedzania z przewodnikiem w obrębie trasy turystycznej i podziemnego muzeum, pozostałe za zezwoleniem Dyrekcji Kopalni i pod kierunkiem pracowników Działu Geologicznego Kopalni.

Przy zwiedzaniu obowiązują ograniczenia art. 31a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).

Historia ochrony

1978 r. - motyw wpisu kopalni na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. W 1993 r. przeprowadzono dokumentację stanowisk, a w 1999 r. - oznakowano stanowiska dostępne do zwiedzania. W 1994 roku cała Kopalnia Soli została uznana za pomnik historii.

Administrator

Własność Skarbu Państwa w zarządzie Dyrekcji Kopalni Soli Wieliczka. Nadzór Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody w Krakowie.

Akt prawny

Rozp. nr 10 Wojewody Krakowskiego z dn. 6.06.1997 r. o uznaniu za stanowiska dokumentacyjne.

Zagrożenia obiektów

Zabudowa odsłonięć. Samoczynne odpadania skał. Zawał lub zniszczenie obudowy uniemożliwiające dostęp do stanowiska.

Źródła informacji

• Alexandrowicz Z., Gonera M. 1994. Conservationsystem of geological sites in the old Salt Mine Wieliczka (South Poland). W: Geological and Landscape Conservation. Eds. O'Holloran et al. Geological society, London, s. 417-422.
• Wiewiórka J., Gonera M., Kuc T., Brudnik K. 1994. Geologiczne stanowiska dokumentacyjne w Kopalni Soli Wieliczka. Chroń. Przyr. Ojcz. 50, 4: 57-65.
• Alexandrowicz Z. 1995. Dziedzictwo geologiczne Kopalni Soli Wieliczka. Folder. Wyd. Woj. Fundusz Ochr. i Gosp. Wodnej w Krakowie, Kopalnia Soli Wieliczka, Wydz. Ochr. Środ. Urz. Woj. w Krakowie.
• Przybyło J., Stecka J., Brudnik K. 1998. Przewodnik geologiczny po stanowiskach dokumentacyjnych przyrody nieożywionej w Kopalni Soli Wieliczka. Msc. Arch. Wydz. Geol. Kopalni Soli Wieliczka, Wydz. Ochr. Środ. Małop. Urz. Woj. w Krakowie.

Opracowanie

• prof. dr hab. Zofia Alexandrowicz - Instytut Ochrony Przyrody PAN,
• mapa położenia stanowisk wykonana w oparciu o materiały otrzymane od Autorki.