Południowa Europa od Pirenejów po Morze Czarne, także północne Niemcy, Wyspy
Duńskie po południową Szwecję z Wyspą Öland. W Polsce wykryta w Kotlinie Sandomierskiej,
okolicach Ciężkowic i Przemyśla. Wcześniej prawdopodobnie występowała na DolnymŚląsku
i Ziemi Lubuskiej.
Stwierdzony w parkach narodowych: 
Trudna do oszacowania. Prawdopodobnie rzędu setek lub tysięcy osobników. Na wszystkich poznanych stanowiskach bardzo nieliczna.
Występuje w lasach liściastych, polany, wyręby i brzegi lasów z przylegającymi łąkami. Preferuje siedliska mozaikowe, laski brzozowe i olszyny wzdłuż strumieni i innych cieków wodnych przepływających przez tereny otwarte. Gody rozpoczyna na przedwiośniu, najczęściej w marcu. Skrzek składa do niewielkich zbiorników wodnych z wodą stojącą. Pakiety jaj składane są pojedynczo, najczęściej przyczepiane do łodyg roślinności wodnej. Później wypływają one na powierzchnię wody. Rozwój larw trwa 60-100 dni, larwy przeobrażają się na przełomie czerwca i lipca. Dojrzewają w 2. (samce) i 3. (samice) roku życia.
Gatunek zagrożony przez swą rzadkość i trwanie w małych rozproszonych populacjach. W "Polskiej czerwonej księgi zwierząt" (2001) zaklasyfikowany do kategorii niższego ryzyka (NT). Objęta ochroną gatunkową (Dz. U. nr 13 z 1995 r., poz. 61), Konwencją Berneńską - Appendix II. i Dyrektywą Siedliskową UE (Annex IV).