Woj. małopolskie, powiat myślenicki, gmina Sułkowice, wieś Rudnik, północny
stok pasma Barnasiówka, powyżej osiedla Łopatówka. ![]()
Prowincja: Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem, podprowincja: Zewnętrzne Karpaty
Zachodnie, makroregion: Beskidy Zachodnie, mezoregion: Beskid Makowski. ![]()
Prowincja: Górska, Środkowoeuropejska, Podprowincja: Karpacka, Dział: Karpaty
Zachodnie, Okręg Beskidy, Podokręg Pogórze Fliszowe,
piętro pogórza ![]()
Skałka jest objęta ochroną jako pomnik przyrody od 1998 r.
Kompleks gruboławicowych piaskowców istebniańskich wieku górnokredowego, wchodzących w skład płaszczowiny śląskiej Karpat fliszowych. Wyosobnione w krajobrazie pasmo Barnasiówka odwzorowuje odporność skalnego podłoża. Na ścianach skałki występują zróżnicowane formy wietrzenia piaskowców.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Obiekt znajduje
się w płn. -zach. części Regionu Karpackiego (GK).
i należy do piętra umiarkowanie
ciepłego.
Zlewnia dopływów potoku Rudnik spływających z płn. zboczy Barnasiówki. Potok wpada do Harbutówki, która jest dopływem Skawinki uchodzącej do Wisły.
brak danych.
Pasmo Barnasiówki jest w przeważającej części zalesione, także otoczenie skałki, które stanowi las mieszany z udziałem sosny, świerka, brzozy i buka.
brak danych.
Krajobraz leśny, w niskich położeniach stoków pasma - rolniczy. Ciągła zabudowa dolin otaczających pasmo górskie. Samo pasmo jest niezbyt wysokie, wzięło nazwę od kulminacji Barnasiówka (566 m n.p.m.). Na jego krańcach znajdują się miasta Myślenice i Sułkowice. Przez grzbiet biegnie żółty szlak turystyczny, ale jako mało widokowy nie budził on nigdy większego zainteresowania krajoznawców.
Zakaz uprawiania wspinaczki na eksponowanych ścianach skalnych, odłupywania piaskowców, rycia napisów i zaśmiecania obiektu. Celowe jest umieszczenie tablicy z informacja o obiekcie i obowiązujących zakazach.
Trasy zwiedzania:
1. Szlak żółty z Myślenic do Sułkowic grzbietem Barnasiówki. Na Górze Pisanej należy porzucić szlak (prowadzący do Sułkowic) i zejść w prawo, ku północy, ok. 1 km.
2. Od kościoła w Rudniku, wzdłuż potoku (dopływ Rudnika), drogą polną ku południowi, ok. 2 km; dojazd do Rudnika z Myślenic lub z Sułkowic.
Obiekt jest dostępny do zwiedzania, obowiązują jednak ograniczenia art. 31a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).
Najprawdopodobniej pierwszą drukowaną informacją o tej skałce jest art. z ChPO z 1973 r., co dziwi, gdyż obiekt jest okazały i trudny do przeoczenia, a przewodniki krajoznawcze, skrzętnie opisywały takie obiekty, a nawet do ich lokalizacji dopasowywano przebieg szlaków turystycznych. Informacja o skałce pojawiła się dopiero w II wyd. przewodnika po Beskidach Zach. W. Krygowskiego (1974).
Nadleśnictwo Myślenice, nadzór Wojew. Konserwatora Przyrody w Krakowie.
Rozp. Nr 31 Woj.krakowskiego z dn. 16.11.1998 r., zał. 1 - nr Rejestru Wojew. 30/8.