Woj. dolnośląskie, powiat kłodzki, gmina Bystrzycka Kłodzka, wieś Idzików.
Teren Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.
Prowincja: Masyw Czeski, Podprowincja: Sudety z Przedgórzem Sudeckim, makroregion:
Sudety Środkowe, mezoregion: Kotlina Kłodzka.
Prowincja: Górska, Środkowoeuropejska, podprowincja: Hercyńsko-Sudecka, dział:
Sudety, okręg Sudety Wschodnie, piętro regla dolnego
Skałka znajduje się na wysokości 591 m n.p.m.
Ustanowienie ochrony o statusie pomnika przyrody nieożywionej w 1988 r.
Skałki znajdują się we wschodniej części Kotliny Kłodzkiej. Jest to największa śródgórska kotlina Sudetów o kierunku południkowym. Powstała ona w obrębie rowu tektonicznego Nysy, który wypełniają grube kompleksy piaskowców i margli wieku górnokredowego nakryte przez osady glacjalne oraz aluwia. Dno kotliny tworzy powierzchnia, która ścina kredowe i starsze paleozoiczne serie skalne. Skałki Pasterskie zwane również "Pięć Sióstr" znajdują się na płd. - wsch. krańcu Wysoczyzny Idzikowa i są zbudowane z gruboziarnistych piaskowców wieku górnokredowego, które zawierają cienkie wkładki zlepieńców składających się z otoczaków kwarców, kwarcytów, gnejsów (śnieżnickich), łupków krystalicznych i tufów ryolitowych. Skałki te są formami wierzchowinowymi. Tworzą one ciąg o długości około 120 m. Ten zespół skalny składa się z baszt oraz iglic skalnych, które kształtami przypominają ludzkie postacie. Wysokości skałek mieszczą się w granicach 5-12 m, długości nawet do 20 m. U podstawy szerokości ich nie przekraczają 2 m. Uszeregowane są z płn. - zach ku płd. - wsch.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy.
Jaskinia znajduje się w płd. -wsch. części Regionu Sudeckiego
(GS). Piętro
umiarkowanie chłodne.
Potok Biała Woda, dopływ Pławnej, uchodzące do Nysy Kłodzkiej.
brak danych.
brak danych
brak danych
Krajobraz Kotliny Kłodzkiej charakteryzuje lekka falistość powierzchni, która łagodnie ciągami wzgórz przechodzi w ograniczające od zachodu pasmo Gór Bystrzyckich a ku wschodowi w skłony Masywu Śnieżnika i Gór Złotych. Na jednym ze wzgórz na wschód od wsi Idzików usytuowany jest zespół skałkowy. Legenda głosi, że są to 4 pasterze i pies zamienieni w skały za sprofanowanie chleba. Idzików należy do najstarszych wsi ziemi kłodzkiej. Z zabytków przerwały tam resztki zameczku-strażnicy z XIII w. oraz barokowy dwór z k. XVIII w.
Zachowanie w postaci naturalnej obiektu oraz zapobieganie: zniszczeniu wskutek eksploatacji, rycia napisów/znaków, zanieczyszczaniu terenu wokół obiektu, rozbijaniu oraz uszkadzaniu skał.
Skałki położone na płn. -wsch. od wsi na grzbiecie niewielkiego wzniesienia. Dojazd do Idzikowa z Bystrzycy Kłodzkiej, do Bystrzycy z Kłodzka.
Przy zwiedzaniu obowiązują ograniczenia art. 31a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).
Dla turystyki odkryte w pol. XIX w. przy okazji udostępnienia do zwiedzania pobliskiego kamieniołomu, w którym znaleziono skamienieliny. Dziwne w kształcie i "uporządkowane" w szereg skałki były dodatkową atrakcją, na tyle znaczącą, że stały się godłem gospody dla turystów w Idzikowie. Obecnie znacznie rzadziej odwiedzane, zapewne wskutek spopularyzowania bardziej atrakcyjnych miejsc w Kotlinie Kłodzkiej.
Potencjalnie - wandalizm.