Rezerwat przyrody torfowiskowy, ścisły w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej na wysokości 609-620 m n.p.m. na prawym brzegu Białego Dunajca, wykształcony na stożku napływowym pochodzącym z okresu plejstoceńskiego zlodowacenia tatrzańskiego. Jak dotąd jest to jedyny rezerwat wysokotorfowiskowy wśród olbrzymiego kompleksu torfowisk wysokich, które tu występują. Obecna kopuła torfowiska ma 1.100 m długości i 500 m szerokości, natomiast pierwotne wymiary musiały wynosić około 1.200 (1.250) x 600 (650) m.Wokół kopuły występuje okrajek rozwijający się na dawnym potorfiu.

Na torfowisku występują typowe zbiorowiska wysokotorfowiskowe z sosną drzewokosą Pinus rhaetica, nielicznymi już osobnikami kosodrzewiny Pinus mugo a coraz liczniejszymi osobnikami sosny pospolitej Pinus sylvestris. Na okrajku i otaczającym go lesie, obecnie poza granicami rezerwatu, silnie zaznacza się proces torfotwórczy. Liczna fauna, zwłaszcza ptaków z głuszcem i bocianem czarnym na czele.

W sieci ECONET-PL rezerwat znajduje się na terenie obszaru węzłowego o znaczeniu międzynarodowym nr 41M, w sieci CORINE jest to ostoja przyrody nr 627e (Bór na Czerwonem). Rezerwat znajduje się w płd. częsci OChK Województwa Nowosądeckiego, jest to również strefa szczególnie dużej koncentracji przyrodniczych obszarów chronionych pogranicza polsko-słowackiego.

Więcej informacji w opisie szczegółowym >>>