Woj. zachodniopomorskie, powiat gryfiński, gmina Cedynia, około 3 km na południe
od Cedyni. Teren Cedyńskiego Parku Krajobrazowego.
![]()
Prowincja: Niż Środkowoeuropejski, podprowincja: Pobrzeża Południowobałtyckie,
makroregion: Pobrzeże Szczecińskie, mezoregion: Dolina Dolnej Odry. ![]()
Prowincja: Niżowo - Wyżynna, Środkowoeuropejska, dział: Bałtycki, pododdział:
Pas Równin Przymorskich i Wysoczyzn Pomorskich, Kraina: Pojezierze Pomorskie,
Okręg Myśliborski. ![]()
Ok. 7 - 50 m n.p.m.
Powierzchnia 71,61 ha, rezerwat utw. w 1985 r.
W podłożu obszaru rezerwatu występują utwory morenowe - piaski, żwiry i gliny - ostatniego, tzw. północnopolskiego (bałtyckiego) zlodowacenia plejstoceńskiego, podczas którego ukształtowana została również morfologia tego terenu. Rezerwat obejmuje fragment wzgórza morenowego.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Rezerwat znajduje
się na płn. - zach. krańcu Regionu Śląsko-Wielkopolskiego
(O), gdzie występuje jeszcze wyraźne, łagodzące
oddziaływanie oceaniczne. ![]()
Na terenie rezerwatu brak wód powierzchniowych. Występują one poniżej wzniesienia - pobliska Odra oraz drobne cieki w jej sąsiedztwie.
Na terenie rezerwatu występują gleby bielicowe
Teren rezerwatu w całości pokrywa wrzosowisko Festuco-Callunetum vulgaris z płatami roślinności kserotermicznej.
Wśród
najciekawszych elementów flory stwierdzonej tu na przestrzeni kilkudziesięciu
lat należy wymienić turzycę delikatną Carex disperma i t. niską Carex
humilis. Z gatunków podlegających ochronie całkowitej występują tu: wężymord
stepowy Scorzonera purpurea, pajęcznica liliowata Anthericum liliago,
ostnica włosowata Stipa capillata, ożota zwyczajna
Linosyris vulgaris, rojnik pospolity Sempervivum soboliferum i
sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis, a z roślin objętych ochroną częściową
- kocanki piaskowe Helichrysum arenarium. Z objętych ochroną gatunkową
porostów występuje tu m.in. płucnica islandzka Cetraria
islandica.
Fauna rezerwatu nie jest szczegółowo poznana. Do bardziej interesujących należą bezkręgowce związane z wrzosowiskami.
W rezerwacie brak elementów kulturowych. Wzniesienie jest porośnięte gęsto wrzosami, co nadaje mu szczególnie malowniczy wygląd w okresie kwitnienia. W pobliżu rezerwatu (ok. 4 km) miejscowość Cedynia, której nazwa znana jest dzięki zwycięstwu odniesionemu w 972 r. przez Mieszka I nad wojskami margrabiego Hodona. Upamiętnia to pomnik na wzniesieniu zw. Górą Czcibora, znajdującym się w pobliżu rezerwatu i stanowiącym dobry punkt widokowy na dolinę Odry i sam rezerwat.
Zachowanie wzgórz pokrytych wrzosowiskami oraz stanowisk roślinności kserotermicznej.
Obiekt niedostępny do zwiedzania.
Obiekt niedostępny do zwiedzania. Jedynym dostępnym miejscem, pozwalającym obejrzeć rezerwat jest punkt widokowy z tablicą informacyjną o obiekcie.
Nie ma. Obiekt niedostępny do zwiedzania.
Rezerwat jako całość nie jest dostępny dla zwiedzania. Znajduje się on tuż przy drodze krajowej nr 124, na trasie między Chojną a Osinowem Dolnym (przejście graniczne). Nieopodal na południe od rezerwatu znajduje się wzniesienie zwane Górą Czcibora.
Dokumentacja rezerwatu o nazwie "Wrzosy Cedyńskie" pochodzi z lat 70. Obiekt utworzono w 1985 r.
Nadleśnictwo Mieszkowice. Podlega też nadzorowi ze strony Dyrekcji Parków Krajobrazowych Doliny Dolnej Odry.
Silna ekspansja topoli osiki i innych roślin drzewiastych, wydeptywanie, niekontrolowane wypalanie roślinności.