Charadrius hiaticula (Linnaeus, 1758)

Rodzina - Siewkowate Charadriidae

Rząd - Siewkowe Charadriiformes

Rozmieszczenie

Sieweczka obrożnaEuropa, Azja i Ameryka Północna - obszary północne tych kontynentów. Gnieździ się niemal w całym basenie Morza Bałtyckiego, także na polskim wybrzeżu. W Polsce spotykana ponadto w dolinach dużych rzek, głównie środkowej Wisły, Bugo-Narwi i Warty. mapa występowania

Stwierdzony w parkach narodowych:

 

Wielkość populacji

Pod koniec lat 90-tych całą polską populację lęgową szacowano na 330-400 par. Z tej liczby około połowy populacji gnieździ się na wybrzeżu bałtyckim i nad środkową Wisłą.

Biologia i ekologia gatunku

Ptak piaszczystych plaż nadmorskich i nadrzecznych. Gniazdo umieszcza w pobliżu wody, ma ono postać dołka wygrzebanego w piasku, żwirze i wyschniętym mule. Pełne zniesienie zawiera zwykle 4 jaja. W razie zniszczenia lęgi są ponawiane. Niektóre pary wyprowadzają dwa lęgi w roku. Wysiadywanie trwa około 25 dni, młode są zagniazdownikami. Po uzyskaniu zdolności do lotu opuszczają gniazdo i rodziców. Gatunek wędrowny. Sieweczka odżywia się owadami wodnymi i nadwodnymi oraz skorupiakami, pierścienicami i innymi bezkręgowcami. W głębi lądu występujew systemie metapopulacyjnym.

Zagrożenie i ochrona

Gatunek rzadki i na niektórych stanowiskach zanikający, głównie z powodu regulacji rzek, zabudowy dolin rzecznych i nadmiernej penetracji drapieżników. Objęty ochroną gatunkową (Dz. U. nr 13 z 1995 r., poz. 61), w "Polskiej czerwonej księgi zwierząt" (1992) w kat. narażonych (V), w Polskiej czerwonej księgi zwierząt (2001) w kat. wysokiego ryzyka (VU) Podlega Konwencji Berneńskiej (Appendix II), K. Bońskiej (Appendix II), korzysta też z postanowień Konwencji Ramsarskiej.

Źródła informacji

Zobacz także

Opracowanie


<<< lista gatunków >>>