Babiogórski Park Narodowy jest wyjątkowym i wybitnie wysokogórskim obszarem położonym w Beskidzie Zachodnim (Karpaty Zachodnie), obejmującym tylko część Pasma Babiogórskiego. Jest to fragment płaszczowiny magurskiej o skomplikowanej budowie geologicznej. Równoleżnikowo przebiegające pasmo górskie o długości około 10 km osiąga kulminację na Diablaku (1724,6 m n.p.m.), który ustępuje wysokością tylko szczytom tatrzańskim. Od zachodu grań główna stanowi granicę państwową z Republiką Słowacji, gdzie w roku 1979 utworzono obszar chroniony Chranena Krajinna Oblast Horna Orava. (ZA)

Jest to jeden z najmniejszych polskich parków narodowych, ale jego walory przyrodnicze i krajobrazowe należą do najcenniejszych.

Masyw Babiej Góry dominuje nad otoczeniem i jest widoczny oraz rozpoznawalny z dużej odległości dzięki charakterystycznemu kształtowi, który jest wydłużony równoleżnikowo, łagodny od południa a stromy od północy.

Specyficzne warunki klimatyczne tego grzbietu obniżyły tam o 200-250 m wszystkie piętra roślinne, przez co wierzchołek (1725m n.p.m.) stanowi już piętro alpejskie - hal z rumowiskiem głazów pokrytych porostami. Stoki płn. Babiej Góry porasta jeden z nielicznych dziś drzewostanów naturalnych, będący pozostałością dawnej Puszczy Karpackiej z pomnikowymi okazami jodeł i świerków. Znaczne jest tu bogactwo flory i stosunkowo - jak na tak mały obszar - fauny. Do osobliwości florystycznych należy wpisany w herb Parku, okazały okrzyn jeleni oraz endemiczna rogownica alpejska.

Nauka zainteresowała się Babią Górą już w końcu XVIII w., a jednym z pierwszych był S. Staszic. Myśl ochrony tych terenów wiąże się z osoba prof. M. Raciborskiego. Z Babią Górą wiążą się liczne legendy, a region jest wybitnie cenny etnograficznie. Podnóże Babiej Góry było od pradawnych czasów użytkowane gospodarczo, co wpłynęło na kształt przyrody - zachowanej w miarę naturalnie w części wierzchołkowej, a przekształconej w niższych partiach. Od poł. XIX w. datują się początki turystyki z ciekawym elementem patriotycznym. Ze szczytu Diablaka roztaczają się wyjątkowo rozległe panoramy, które uczyniły to miejsce ulubionym przez turystów.

Plany utworzenia Parku Narodowego pochodzą z lat 30 tych XX w., a od 1977 r Babia Góra jest Rezerwatem Biosfery. W ostatnich dziesięcioleciach narasta urbanizacja otoczenia Parku oraz nacisk na zwiększenia użytkowania gospodarczego.

W sieci ECONET-PL Park znajduje się w obrębie obszaru węzłowego o międzynarodowym znaczeniu nr 40M, w sieci CORINE jest to ostoja przyrody nr 616 (Babia Góra i Pasmo Policy), według klasyfikacji obszarów chronionych IUCN park posiada kategorię II. Jest parkiem pogranicznym i obszarem transgranicznym, stanowiącym ogniwo dużego, polsko-słowackiego systemu obszarów chronionych.

Więcej informacji w opisie szczegółowym >>>