Niezwykle malowniczy krajobrazowo obszar położony w Zachodnich Karpatach obejmuje w całości górskie pasmo Pieniny. Jest to mały fragment wapiennego pienińskiego pasa skałkowego , wyróżniającego się tu szczególnie skomplikowaną budową geologiczną. Równoleżnikowy przebieg pasma od południowego wschodu wzdłuż granicy parku a zarazem państwa, obrzeżają meandry głęboko wciętej doliny przełomu Dunajca. Rzeka na długości około 10 km (w linii prostej około 4 km od Sromowiec Niżnych po okolice Szczawnicy Niżnej) przewija się w poprzek wapiennego pasma i rozdziela dwa pograniczne parki narodowe - znajdujący się po stronie polskiej Pieniński Park Narodowy (2346 ha) , a po słowackiej Pieninsky Narodny Park (2125 ha).

Pieniny odznaczają się kontrastowo zróżnicowanymi formami rzeźby: wyniesieniami zwieńczonymi stromymi skałami wapiennymi, połogimi grzbietami, spłaszczeniami, przełęczami i wąwozami. Urwiste zbocza szczytów górujących nad przełomem Dunajca osiągają nawet 550 m wysokości. Śmiałą rzeźbą wyróżniają się zwłaszcza grzbiet Pieninek i szczyty Trzech Koron, z których roztacza się urzekający widok na kanion Dunajca.

Na wapiennym podłożu wykształcają się gleby o charakterze różnego typu rędzin. Obszar parku jest rozczłonkowany gęstą siecią wód powierzchniowych składającą się z wysięków wodnych, źródeł i małych potoków uchodzących do Dunajca lub Krośnicy.

Duże zróżnicowanie rzeźby, klimatu i gleb powoduje, że obok siebie na niewielkich niekiedy powierzchniach występują kontrastowo różne ekosystemy.

Niezwykle bogata i różnorodna jest tu szata roślinna. Dominują gatunki typowe dla regla dolnego oraz piętra pogórza (głównie w otulinie Parku), licznie występują także kserotermiczne zbiorowiska naskalne jest też stosunkowo dużo gatunków endemicznych i reliktowych. Osobliwością są kwietne łąki pienińskie będące ekosystemami półnaturalnymi, wymagającymi dla swego przetrwania ochrony czynnej.

Fauna jest prawie pozbawiona dużych ssaków, rzadkie są też duże ptaki drapieżne. Nadzwyczajna jest za to różnorodność gatunków drobnych, głównie bezkręgowców, a zwłaszcza pajęczaków i ślimaków lądowych. Wiosną rzuca się w oczy wielka ilość i rozmaitość motyli w tym gat. rzadkie i zanikające. Fauna PPN jest silnie przeniknięta przez gatunki synantropijne i związane z siedliskami wytworzonymi przez człowieka.

Krajobraz Pienin wyróżnia się na tle całych Karpat unikatowymi walorami przyrodniczymi i kulturowymi.

Park jest dobrze przygotowany do zadań edukacyjnych oraz zwiedzania. Są tu piękne trasy piesze o wybitnych walorach dydaktycznych, a wyjątkową atrakcją jest spływ przełomem Dunajca na góralskich tratwach, mający ok. 150-letnią tradycję.

Park jest po polskiej stronie otoczony przez OChK Woj. Nowosądeckiego.

W sieci ECONET-PL park znajduje się w granicach obszaru węzłowego o znaczeniu międzynarodowym nr 43M, w sieci CORINE znajduje się na terenie ostoi przyrody - nr 631 (Pieniński pas skałkowy). Wg klasyfikacji IUCN posiada kategorię II. Należy on do najcenniejszych polskich parków narodowych, którego historia tworzenia sięga pocz. lat 20-tych. Jest parkiem transgranicznym , stanowiącym ogniwo dużego, polsko-słowackiego systemu obszarów chronionych.

Obejrzyj album fotografii Parku Odwiedź pienińską łąkę

Więcej informacji w opisie szczegółowym >>>