Informacje topograficzne

Położenie

Woj. małopolskie, miasto Kraków. Dąb rośnie w kwaterze 19 Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, znajdującego się przy ul. Kopernika 27, w bliskiej odległości od Dworców PKP i PKS. mapa lokalizacyjna

Region fizyczno-geograficzny

Prowincja: Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem, podprowincja: Północne Podkarpacie, makroregion: Kotlina Sandomierska, mezoregion: Nizina Nadwiślańska

Region geobotaniczny

Prowincja: Niżowo-Wyżynna, Środkowoeuropejska, Dział: Bałtycki, Poddział: Pas Kotlin Podgórskich, Kraina: Kotlina Sandomierska, Okręg Puszczy Niepołomickiej.

Hipsometria

Ok. 200 m n.p.m.

Dane obiektu

Pomnik przyrody utw. w 1967 r.

Budowa geologiczna i rzeźba

brak danych

Klimat

Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Pomnik znajduje się w obrębie Subregionu Podkarpackiego (Pp).

Wody powierzchniowe

Ogród Botaniczny znajduje się w odległości ok. 1 km od współczesnego koryta Wisły, a ok. 300 m od dawnego koryta, istniejącego w czasach gdy ten obiekt tworzono.

Gleby

Całkowicie zmienione, nawiezione.

Ekosystemy

brak danych

Flora

Dąb szypułkowy Quercus robur. Gatunek w Polsce pospolity, ale starsze osobniki w ostatnich latach masowo obumierają. Pokrój pnia i korony typowy dla tego gatunku. Pień dość długi i prosty, stosunkowo wysoko rozgałęziający się na kilka grubych konarów i dwa pnie, co czyni wrażenie, że drzewo jest wyższe. Stan zdrowotny dobry, parę konarów i grubszych gałęzi usuniętych w ramach zabiegów konserwatorskich. Badania C. Pacyniaka (na podstawie analizy wywiertów rdzenia) skorygowały wcześniejsze szacunki wieku drzewa w dół.

Krajobraz i kultura

Dąb jest najwydatniejszym obiektem zabytkowego Ogrodu Botanicznego, który niegdyś założony poza miastem, znalazł się, w wyniku rozwoju Krakowa, w jego centrum. W najbliższym sąsiedztwie powstał zespół szpitali klinicznych Collegium Medicum UJ, a z czasem także ważny węzeł drogowy, w tym trasa obwodnicowa o dużym natężeniu ruchu, która przyczyniła się do rozwoju w jej sąsiedztwie nowoczesnej zabudowy wielkomiejskiej.

Zadania ochrony

Utrzymanie dobrego stanu zdrowotnego starego drzewa, będącego ozdobą Ogrodu, ale przede wszystkim pamiętającego zapewne pradawną puszczę grądową, którą wyparł stąd człowiek.

Udostępnianie

Drzewo można oglądać w ramach zwiedzania Ogrodu Botanicznego w Krakowie, gdzie obowiązuje miejscowy regulamin. Dojazd tramwajem spod Dworca PKP w kierunku Nowej Huty (2 przystanki), skąd pieszo ok. 300 m. Lokalizacja w kwaterze 19, pod drzewem tablica informacyjna. Obowiązuje regulamin zwiedzania Ogrodu Botanicznego oraz zasady art. 31a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).

Historia ochrony

Drzewo rośnie na swoim naturalnym siedlisku, całkowicie zmienionym przez człowieka w okresie życia tego dębu. Niegdyś w pobliżu Ogrodu płynęła Wisła, a miejsce to było tarasem nadrzecznym, porośniętym lasem grądowym, należącym do wielkiego kompleksu Puszczy Sandomierskiej, po którym pozostała m. in. Puszcza Niepołomicka, a w Krakowie - być może - ten samotny dąb. Utworzenie w XVIII w. na obrzeżach miasta Ogrodu Botanicznego zapewne pozwoliło mu przetrwać jako mocny, polski akcent w otoczeniu różnych wspaniałych roślin egzotycznych. Nazwę zawdzięcza prof. W. Szaferowi, który w ten sposób chciał zaznaczyć, że drzewo rośnie na terenie należącym do Uniwersytetu Jagiellońskiego i pod taką nazwą występuje w publikacjach Ogrodu Botanicznego. Jednak w dokumentacji pomnika figuruje inna nazwa.

Administrator

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie - Instytut Botaniki.

Akty prawne

Decyzja Prez. WRN w Krakowie (Wydz. Rolnictwa i Leśnictwa) z dn. 9. 08. 1967 r. nr RL-op-8311/98/67 (nr rej. 115). Obecny nr w rejestrze pomników przyrody WKP - 14/I/3.

Zagrożenia obiektu

Ze względu na stałą ochronę konserwatorską i otulinę w postaci Ogrodu Botanicznego, zagrożenia bezpośrednie są znikome. Problem stanowią okoliczne inwestycje, obniżające poziom wód podziemnych. Gdyby obniżyły się zanadto, drzewo ze względu na wiek nie będzie już w stanie wytworzyć sięgającego głębiej systemu korzeniowego. Wieloletnie, znaczne obniżenie się poziomu wód podziemnych jest zapewne jedną z głównych przyczyn zamierania starych dębów w ostatnich latach.

Źródła informacji

Opracowanie

inż. Kaj Romeyko-Hurko - Regionalny Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Krakowie.