Wschodniobeskidzki Obszar Chronionego Krajobrazu utworzony został w roku 1972 na mocy decyzji ówczesnej WRN w Rzeszowie jako pierwszy tego typu obiekt w Polsce. Pierwotnie obszar WOChK wynosił 1682 km². Obecnie, po utworzeniu na jego terenie parku narodowego oraz 3 parków krajobrazowych i szeregu rezerwatów, jego powierzchnia jest mniejsza, ale łącznie z innymi obszarami chronionymi tworzy zwarty system o łącznej powierzchni 259.324 ha. Położony jest na terenie Bieszczadów Niskich zwanych inaczej Górami Sanocko-Turczańskimi oraz na Pogórzu Karpackim. Jest obszarem o stosunkowo naturalnej przyrodzie i dziś słabo zurbanizowanym i wybitnie atrakcyjnym krajobrazowo. W latach 70. właśnie tutaj krajoznawcy W. Michałowski i J. Rygielski ulokowali swoją wizję dzikich gór dla turystyki bez ułatwień - "rezerwatu turystycznego".

W sieci ECONET-PL obiekt znajduje się na terenie korytarza ekologicznego o znaczeniu międzynarodowym nr 38m oraz fragmentów międzynarodowego obszaru węzłowego nr 45M. W sieci CORINE jest to fragment wielkiej ostoi przyrody nr 637 (Bieszczady). Jest to również rodzaj otuliny dla trilateralnego Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie".

Więcej informacji w opisie szczegółowym >>>