Rezerwat przyrody krajobrazowy, ścisły, położony na pograniczu polskiego Spiszu i obniżenia Orawsko-Podhalańskiego, na obszarze przełomowego odcinka rzeki Białki, obramowanego dwoma skalistimi wzgórzami Obłazowej i Kramnicy, wzniesionymi 50-68 m nad poziom rzeki. Oba wzgórza stanowią pod względem geologicznym wychodnie pienińskiego pasa skałkowego oddzielającego Karpaty wewnętrzne (reprezentowane w granicach Polski przez Tatry i tzw. flisz podhalański) od Karpat zewnętrznych (Beskidy). Zbudowane są z silnie zaangażowanych tektonicznie, pochylonych wapieni jurajskich tzw. serii czorsztyńskiej. W obrębie skalnych wzgórz zachowały się ślady działalności erozji rzecznej i korozji krasowej w postaci niewielkich jaskiń i schronisk skalnych. Niewielka Jaskinia w Obłazowej stanowi jedno z najciekawszych stanowisk archeologicznych na Podhalu. W osadach wypełniających tę jaskinię znaleziono ślady pobytu człowieka od paleolitu (w czasie ostatniego zlodowacenia plejstoceńskiego, ponad 30 tys. lat temu) do średniowiecza.

Miejsce to jest wyjątkowo malownicze z obu stron Białki. Rezerwat znajduje się na terenie OChK Województwa Nowosądeckiego. Początki ochrony od 1931 r.

W sieci ECONET-PL rezerwat znajduje się na terenie korytarza ekologicznego o znaczeniu międzynarodowym nr 36m, siecią CORINE nie jest objęty.

Więcej informacji w opisie szczegółowym >>>