Park Krajobrazowy Gór Słonnych jest położony na terenie Bieszczadów Niskich zwanych również Górami Sanocko-Turczańskimi. To niewysokie pasmo (672 m n.p.m.), przechodzące ku płn. w pogórze, składa się dwóch równolegle biegnących z płd. - wsch. na płn. - zach. grzbietów: Gór Słonnych i Chwaniowa oraz równoległych do nich mniejszych pasemek. Ich wysokości rosną ku wschodowi, a góry mają charakterystyczną budowę rusztową. Tereny te są lesiste i obecnie słabo zaludnione oraz minimalnie zurbanizowane. Po wysiedleniu rdzennych mieszkańców po II wojnie światowej przyroda wraca tutaj na tereny, z których przed wiekami wyparł ją człowiek. Pozostało tu jednak sporo zabytków historii, zwłaszcza pięknych cerkwi, a urokliwe krajobrazy i rozległe panoramy widokowe czynią ten teren idealny dla turystyki krajoznawczej.

Ongiś okolica miała złą sławę ze względu na zamknięty dla postronnych i starannie strzeżony wypoczynkowo-myśliwski ośrodek rządowy k. Arłamowa. Począwszy od 1996 roku zajmuje powierzchnię 51.392 ha.

Tereny te objęto ochroną w 1992 r., ale już wtedy zgromadzona dokumentacja przyrodnicza wskazywała na wysoką wartość tego terenu, która wskazywała na celowość wprowadzenia wyższej formy ochrony. Tak powstała idea Turnickiego Parku Narodowego, pojawiająca się w publikacjach od połowy lat 90.

Osobliwością tych terenów są liczne solankowe źródła, o których istnieniu pisał już S. Staszic.

W sieci ECONET-PL park znajduje się na terenie obszaru węzłowego o znaczeniu międzynarodowym nr 46M, ponadto część obszaru Parku znajduje się w obrębie ostoi przyrody nr 623 (Góry Słonne) sieci CORINE. W jej obrębie na terenie Parku znajdują się też 2 ostoje cząstkowe: nr 623a (Góra Sobień) i 623b (Strwiąż-Stebnik). Park jest wymieniony na liście obszarów chronionych UNEP-WCMC i wg klasyfikacji IUNC posiada kategorię V.

Więcej informacji w opisie szczegółowym >>>