Woj. pomorskie, powiat kartuski, gmina Stężyca, w pobliżu wsi Krzeszna. Teren
Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.
Prowincja: Niż Środkowoeuropejski, podprowincja: Pojezierza Południowobałtyckie,
makroregion: Pojezierze Wschodniopomorskie, mezoregion: Pojezierze Kaszubskie.
Prowincja: Niżowo-Wyżynna, Środkowoeuropejska, Dział: Bałtycki, Poddział: Pas
Równin Przymorskich i Wysoczyzn Pomorskich, Kraina:Pojezierza Pomorskie, Okręg
Kartuski.
160,1 - 200 m n.p.m.
Powierzchnia 55,3 ha, rezerwat utw. w 1960 r.
Dolna część zboczy rynny subglacjalnej, wciętej w wysoczyznę polodowcową głównie z glin zwałowych, miejscami z utworów glacifluwialnych, a także pokłady kredy jeziornej utworzone na dnie zbiornika wodnego, lecz występujące obecnie kilka metrów powyżej obecnego poziomu wody w jeziorze.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Rezerwat znajduje
się we wsch. części Regionu Pomorskiego (BP)
Jest to region chłodny, obfitujący w opady, o długim okresie z przymrozkami, mrozem i pokrywą śnieżną oraz krótkim okresem wegetacyjnym, o cechach podgórskich.
Z rezerwatem bezpośrednio graniczy rynnowe Jezioro Ostrzyckie, znajduje się tu również niewielkie źródło.
Gleby rezerwatu powstały z glin i piasków zlodowacenia bałtyckiego oraz kredy jeziornej. Dominują gleby brunatne, a na kredzie jeziornej - pararędziny.
Dominują
zbiorowiska leśne ze starodrzewami: żyzna oraz
kwaśna buczyna niżowa, a na kredzie jeziornej
- buczyna storczykowa na swoim jedynym, znanym
na Pomorzu stanowisku o takim typie podłoża. Występują tu również niewielkie
fitocenozy łęgu jesionowo-olszowego. W niedużym,
bezodpływownym zagłębieniu znajduje się dobrze zachowane torfowisko
przejściowe, a w wysięku - szuwar manny gajowej.
Gatunkiem
panującym jest buk, tworzący na tym terenie prawie wszystkie drzewostany. Flora
naczyniowa liczy ponad 400 gatunków, wśród których na szczególną uwagę zasługuje
bogactwo storczykowatych (10 gatunków), w tym
obuwika (najbogatsze stanowisko na Pomorzu Gdańskim),
żłobika koralowego Corallorhiza trifida, buławnika czerwonego Cephalanthera
rubra, podkolana białego Platanthera bifolia.
Znacząca jest także występowanie gatunków o podgórsko-górskim charakterze rozmieszczenia,
są to m.in. tojad dzióbaty Aconitum variegatum, wroniec widlasty (widłak
wroniec) Huperzia selago (oba chronione), kokoryczka okółkowa Polygonatum
verticillatum, manna gajowa Glyceria nemoralis.
Nie została opracowana.
W rez. brak zabytków, podobnie jak i w najbliższym otoczeniu. W odległości ok. 3,5 i 5 km znajdują się grodziska wczesnośredniowieczne, w odległości 7 km - rozległe cmentarzysko kurhanowe (w części rez. archeologiczny).
Celem ochrony jest zachowanie naturalnych zbiorowisk leśnych charakterystycznych dla Pojezierza Kaszubskiego, w tym szczególnie buczyny storczykowej, oraz wyjątkowo bogatej flory.
Ograniczenia zgodnie z art. 23a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).
Droga leśna wzdłuż brzegu jeziora.
Brak.
Dojazd pociągiem do Krzesznej lub autobusem do Szymbarku. Z Krzesznej czerwonym szlakiem ok. 1 km, po przecięciu przesmyku między jeziorami Ostrzyckim i Patulskim w prawo 1 km do granicy rezerwatu. Z Szymbarku do Krzesznej ok. 2 km na północ polnymi drogami.
Stanowisko obuwika znane od 1880 r., flora badana od pierwszej połowy XX wieku. Rezerwat o pow. 16,26 ha utworzony zarządzeniem MLiPD w 1960 r. Powiększony do obecnej pow. 55,13 ha w 1989 r.
Obiekt podlega Wojewódzkiemu Konserwatorowi Przyrody w Gdańsku, nadzór sprawuje Nadleśnictwo Kartuzy.
Bezpośrednich zagrożeń nie stwierdzono.