Woj. lubelskie, powiat parczewski gmina Sosnowica, w odległości ok. 5 km od
Sosnowicy, Nadleśnictwo Parczew, obręb Sosnowica, Leśnictwo Sosnowica, oddział
61, wydzielenie c, ok. 70 m. na północny-wschód od drogi śródleśnej - linii
oddziałowej pomiędzy oddz. 62h i 61c; w pobliżu rezerwatu przyrody Torfowisko
przy Jeziorze Czarnym. Teren Poleskiego Obszaru
Chronionego Krajobrazu. ![]()
Prowincja: Niż Wschodniobałtycko-Białoruski, podprowincja: Polesie, makroregion:
Polesie Zachodnie, mezoregiony: pogranicze Zaklęsłości Sosnowickiej i Równiny
Łęczyńsko-Włodawskiej. ![]()
Prowincja: Niżowo-Wyżynna, Środkowoeuropejska, Dział: Bałtycki, Poddział: Pas
Wielkich Dolin, Kraina: Polesie Lubelskie. ![]()
Ok. 160 m n.p.m.
Powierzchnia ok. 0,01 ha, pomnik utw. w 1998 r.
Płaski obszar pokryty holoceńskimi piaskami i mułkami jeziornymi (dno dawnego jeziora) zalegającymi na plejstoceńskich osadach rzecznolodowcowych zlodowaceń środkowopolskich.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Stanowisko
znajduje się w płd. części Regionu Mazowiecko-Podlaskiego
(K) ![]()
Panuje tu klimat umiarkowanie kontynentalny.
Okolice pomnika odwadniają rzeczki Piwonia i Bobrówka uchodzące do Tyśmienicy, dopływu wieprza. W pobliżu pomnika jeziora, bagna i torfowiska.
Płat z zimoziołem wykształcił się na glebie bielicowej wytworzonej z piasku luźnego.
Płat zimoziołu północnego występuje w widnym ok. 50-letnim lesie sosnowym z pojedynczą domieszką brzozy brodawkowatej. Drzewostan o zwarciu 50% zajmuje teren równinny, nieznacznie opadający ku zachodowi.
Płat
zimoziołu północnego Linnaea borealis o powierzchni
ok. 70 m2 osiąga zwarcie od 5% na obrzeżach do 90-100% w części środkowej.
Od 1995 r. zimoziół powiększył swój zasięg, zwłaszcza w kierunku na zachód i
południe od głównego płatu.
W chwili obecnej sporo młodych pędów znajduje się poza starym ogrodzeniem. Zimoziół na tym stanowisku rozmnaża się głównie wegetatywnie. W 1998 roku stwierdzono na tym stanowisku okazy kwitnące.
Obiekt środleśny, ogrodzony.
Ochrona całego płatu zimoziołu północnego Linnea borealis - gatunku objętego całkowitą ochroną prawną.
Płat zimoziołu północnego otoczony jest ogrodzeniem (ochrona przed zadeptywaniem oraz zniszczeniem przez zwierzęta). Przy ogrodzeniu tablica informacyjna. Poza ogrodzeniem dostęp do pomnika nie jest ograniczony. Przy zwiedzaniu obowiązują ograniczenia art. 31a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).
Dojazd autobusem PKS do miejscowości Sosnowica, następnie ok. 3,5 km szosą w kierunku zachodnim, zgodnie z niebieskim szlakiem turystycznym, przed tablicą informacyjną rezerwatu "Torfowisko przy Jeziorze Czarnym Sosnowickim" należy skręcić w drogę (leśną linię oddziałową pomiędzy oddziałami 62 h i 61 c). Pomnik przyrody znajduje się w oddziale 61 c, ok. 70 m od tej drogi.
Stanowisko Linnaea borealis odnaleziono w 1992 roku w czasie badań terenowych prowadzonych na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim.
Nadleśnictwo Parczew.
Utworzony Rozporz. Woj. Chełmskiego Nr 76 z dn. 10.11.1998 roku w sprawie wprowadzenia ochrony indywidualnej w drodze uznania za Pomniki obiektów przyrody ożywionej i nieożywionej położonych na terenie województwa chełmskiego (Dz. Urz. Wojew. Chełmskiego Nr 19 z 1998 r., poz. 189).
W warunkach leśnych najważniejszym czynnikiem ekologicznym dla zimoziołu północnego jest światło. Przy jego maksymalnym natężeniu (zwarcie drzew nie może być większe niż 60%) gatunek ten powiększa swój zasięg oraz kwitnie.
W przyszłości zagrożeniem dla stanowiska będzie zbyt silne ocienienie spowodowane przez rozrastające się krzewy i drzewa. Kępy zimoziołu rosnące poza ogrodzeniem mogą być narażone na zniszczenie przez zwierzęta.