Woj. podlaskie, pow. Białystok, gm. Supraśl, pow. Sokółka, gm. Szudziałowo.
Rezerwat znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego
Puszczy Knyszyńskiej.
Prowincja: Niziny Wschodniobałtycko-Białoruskie, podprowincja: Wysoczyzny
Podlasko-Białoruskie, makroregion: Nizina Północnopodlaska, mezoregion: Wysoczyzna
Białostocka.
Prowincja: Niżowo-Wyżynna Środkoweuropejska, dział: Północny, kraina: Białowiesko-Knyszyńska,
okręg Puszczy Białowieskiej.
Teren płaski położony na wysokości około 100 m n.p.m.
Powierzchnia 286,90 ha, rezerwat utw. w 1990 r.
Podłoże geologiczne stanowią plejstoceńskie, piaszczysto-gliniaste osady zlodowaceń środkowopolskich, na których w dolinach zalegają płaty plejstoceńskich i holoceńskich piasków, mułków i torfów rzecznych. Rezerwat obejmuje silnie nawodnione torfowisko niskie położone na tarasie zalewowym na lewym brzegu rzeki Sokołdy w pobliżu ujścia do Supraśli. W środkowej części rezerwatu znajdują się dwa niewielkie wzniesienia.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Rezerwat znajduje
się w Regionie Mazowiecko Podlaskim (K) - na
krańcu płn.-wsch.
Panuje tu klimat z przewagą wpływów kontynentalnych, ze znaczną amplitudą temperatur
rocznych (23º C), średnią temperaturą około 6,5º C. Opady roczne na
poziomie około 600 mm, a okres wegetacyjny trwa około 200 dni.
Na silne uwodnienie torfowiska wywierają zasadniczy wpływ przepływające w pobliżu rzeki Sokołda i Supraśl.
Gleby bagienne oraz torf niski.
Sosnowo-brzozowy
bór bagienny Dryopteridi - Betuletum pubescentis,
ols typowy, Carici elongatae-Alnetum,
bór mieszany torfowcowy Betulo pubescentis-Piceetum,
zespół turzycy dzióbkowatej Caricetum
rostratae, zespół turzycy darniowej Caricetum
caespitosae.
Typowa dla torfowisk niskich o wysokim stopniu naturalności ze znaczną liczbą gatunków objętych ochroną prawną i najbogatszym w pn-wsch Polsce stanowiskiem pełnika europejskiego. Z gat. objętych ochroną prawną wymienić należy: kruszynę pospolitą Frangulaalnus, brzozę niską Betula humilis, kruszczyka błotnego Epipactis palustris, podkolana białego Platanthera bifolia, pełnika europejskiego Trollius europaeus, wawrzynka wilczełyko Daphne mezereum, widłaka goździstego Lycopodium clavatum, widłaka jałowcowatego Lycopodium annotinum, rosiczkę okrągłolistną Droserarotundifolia, kukułkę (storczyka) krwistą Dactylorhiza incarnata, kukułkę (storczyka) plamistą Dactylorhiza maculata.
Brak
szczegółowych informacji. Występują tu jeleniowate, szczególnie odpowiednie
warunki rezerwat stwarza dla łosia. Występują tu także inne pospolite
ssaki np. dzik. Z rzadkich gat. chronionych - koszatka
Dryomys nitedula.
Typowy krajobraz dolinnego torfowiska niskiego porośniętego bagiennym borem sosnowo-brzozowym niskiej bonitacji.
Obiekt musi podlegać ochronie ścisłej, gdyż tego typu torfowiska, jak też występujące tu zbiorowiska o wysokim stopniu naturalności są już wielką rzadkością. Ponadto w rezerwacie występuje duże bogactwo roślin naczyniowych i mszaków, w tym znaczna liczba gatunków chronionych.
Rezerwat wyłączony ze zwiedzania
Brak- rezerwat wyłączony ze zwiedzania
Brak- rezerwat wyłączony ze zwiedzania
Rezerwat znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie miejscowości Surażkowo.
b. d.
Nadleśnictwo Supraśl, Leśnictwo Borki, nadzór sprawuje Wojewódzki Konserwator Przyrody w Białymstoku.
Ewentualne zakłócenia stosunków wodnych w sąsiedztwie rezerwatu mogą spowodować zniszczenie obiektu (regulacja rzek lub melioracje osuszające).