Woj. podlaskie, powiat siemiatycki, gmina Mielnik. Teren OChK
Dolina Bugu.
Prowincja: Niż Wschodniobałtycko-Białoruski, podprowincja: Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie,
makroregion: Nizina Północnopodlaska, mezoregion: Wyżyna Drohiczyńska.
Prowincja: Niżowo-Wyżynna, Środkowoeuropejska, dział: Bałtycki, Poddział:
Pas Wielkich Dolin, kraina: Podlaska, Okręg Północnopodlaski.
Ok. 175 m n.p.m.
Powierzchnia 24,16 ha, rezerwat utw. w 1990 r.
Równinny teren rezerwatu ukształtowany został w okresie zlodowaceń środkowopolskich. Obszar w większości budują gliny zwałowe. W pobliżu występują niewielkie polodowcowe oczka wodne wypełnione utworami bagiennymi.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Rezerwat znajduje
się na wsch. krańcu Regionu Mazowiecko-Podlaskiego
(K)
Klimat z przewagą wpływów kontynentalnych, ze znaczną amplitudą temperatur rocznych (23º C), średnią temperaturą około +6,5º C. Opady roczne na poziomie około 600 mm, a okres wegetacyjny trwa około 200 dni.
Obszar rez. pozbawiony wód powierzchniowych, w pobliżu niewielkie cieki o nazwach Mętna i Mszczonka. Decydujący wpływ na kształtowanie stosunków wodnych w rezerwacie mają rzeki Bug i Nurczyk.
W płn. i płd. części rezerwatu występują gleby brunatne wyługowane, a w części środkowej, w niewielkim obniżeniu terenu, występują gleby płowe.
Wielogatunkowy las liściasty - grąd wysoki żyzny - Tilio-Carpinetum typicum.
W rezerwacie stwierdzono gatunki chronione - objęte ochroną ścisłą: gnieźnik leśny Neottia nidus-avis, lilia złotogłów Lilium martagon, podkolan biały Platanthera bifolia, wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum, objęte ochroną częściową: kalina Viburnum opulus, kopytnik Asarum europaeum, kruszyna Frangula alnus, turówka leśna Hierochloë australis.
Brak szczegółowych informacji - typowa dla lasów środk. - wsch. Polski.
W rezerwacie brak zabytków jednak dwa okazy sosny zwyczajnej (drzewo o obwodzie blisko 300 cm oraz okazała sosna kołnierzykowata), rosnące we wsch. części rezerwatu zasługują na ochronę pomnikową.
Ochrona dobrze wykształconego zespołu grądu z licznymi gatunkami roślin chronionych w runie.
Ograniczenia wynikające z z art. 23a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).
Wzdłuż leśnych linii oddziałowych oraz drogami leśnymi.
Brak.
Dojazd skomplikowany - od st. kol. Siemiatycze ok. 20 km na wsch. do miejscowości Radziwiłłówka (do Radziwiłłówki można też dojechać szosą od Sokołowa Podlaskiego przez Drohiczyn), a stąd drogą lokalną ok. 4 km na płn. - wsch. do rezerwatu.
Próby objęcia ochroną rezerwatową tego terenu podejmowane były znacznie wcześniej. Jednak dopiero prace A. Sokołowskiego przyczyniły się do powstania konkretnych projektów.
Leśn. Radziwiłówka, Nadl. Nurzec, nadzór Podlaski Wojewódzki Konserwator Przyrody.
Brak.