gatunek objęty ochroną ścisłą
Roślina
o wysokości 5-15 cm. Z walcowatego kłącza wyrasta łodyga z 1 lub 2 parami liści
zrośniętych nasadami oraz z różyczką liściową w nasadzie. Liście różyczkowe
skórzaste, lśniące, lancetowate, 2-5 cm długości, łodygowe wyraźnie mniejsze.
Na szczycie łodygi 1 duży kwiat, długości do 6 cm.
Kielich z 5 (wyjątkowo 6) ostrymi ząbkami, równymi połowie długości kielicha.
Korona lejkowato dzwonkowata, zwykle barwy ciemnofioletowoniebieskiej, z gardzielą
jaśniejszą, plamistą; płatki korony krótkie szerokotrójkątne, rozchylone. Pręciki
mają nitki zrośnięte do połowy z rurką korony. Owocem torebka ok. 6 cm długości.
Nasiona liczne, brunatne. 
Gatunek środkowoeuropejski, występujący w Karpatach, Alpach Wschodnich i Centralnych, Velebicie, Jurze i Czarnym Lesie.
Rośnie tylko w Tatrach, dość często od regla dolnego
po piętro halne (od 935 do 2000 m n.p.m.). 
Stwierdzony w parkach narodowych: 
Występuje na półkach skalnych, w murawach, na zboczach i trawiastych upłazach. Jest gatunkiem wapieniolubnym. Rośnie na rędzinach właściwych lub inicjalnych o różnej zawartości próchnicy, których odczyn jest obojętny lub zasadowy (pH 6,7-7,7).
Gatunek charakterystyczny dla wapiennych muraw z rzędu Seslerietalia variae.
Bylina, zimozielona. Kwitnie w maju i czerwcu. Kwiaty przedprątne zapylane przez trzmiele, pszczoły i motyle. Wyjątkowo możliwe jest również samozapylenie. Kwiaty zamykają się na noc oraz przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych.
Populacje składają się zwykle z kilku do kilkudziesięciu osobników.
Gatunek ze względu na swe walory dekoracyjne zagrożony zrywaniem przez turystów.
Goryczka Klusjusza podlega ścisłej ochronie gatunkowej, a poza tym wszystkie jej stanowiska występują na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego.