Woj. podlaskie, powiat zambrowski, gmina Rutki, miejscowość Grądy Woniecko (rezerwat leży 4 km na wschód od wsi).
Prowincja: Niziny Wschodniobałycko-Białoruskie, podprowincja: Niziny Podlasko-Białoruskie,
makroregion: Nizina Północnopodlaska, mezoregion: Kotlina Biebrzańska.
Prowincja: Niżowo-Wyżynna Środkowoeuropejska, Dział: Północny, Kraina: Biebrzańska.
Rezerwat rozciąga się w strefie 106-109 m n.p.m. ; średnia wys. - 104 m n.p.m.
Rezerwat utw. w 1967 r. powierzchnia - 30,00 ha.
W głębokim podłożu rezerwatu "Bagna Wizna" występują magmowe i metamorficzne skały prekambryjskiej tzw.platformy wschodnioeuropejskiej, które przykryte są płatami utworów paleozoicznych (silnie tu zredukowanych), mezozoicznych i trzeciorzędowych. Te ostatnie reprezentowane są przez iły i piaski. Na tych utworach zalegają osady czwartorzędowe zdeponowane podczas kilku okresów zlodowaceń plejstoceńskich: gliny zwałowe a także mułki, piaski i żwiry wodnolodowcowe oraz lodowcowe. Podczas ostatniego, północnopolskiego zlodowacenia przez obszar obniżenia przepływały wody topniejącego lądolodu pozostawiając osady piaszczysto-mułkowe.
Teren całego Bagna Wizna jest płaski i nie zróżnicowany pionowo, ukształtowany w formie basenu 18 km długości i 3-8 km szerokości. Brzegi tego basenu są dość wysokie i strome. Basen ten wypełniony przede wszystkim torfem graniczy od północy z madami w dolinie Narwi. Powierzchnia tego torfowiska jest nachylona i zwęża się w kierunku Łomży (w tę stronę spływają wody).
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Rezerwat znajduje
się w płd. części Regionu Mazurskiego (BM)
przy
granicy z Regionem Mazowiecko-Podlaskim (K).
Klimat tego terenu charakteryzuje się dużym wpływem kontynentalnych mas powietrza. Wiąże się to z dużą amplitudą temperatur w ciągu roku. Wahania te wynoszą ponad 22oC. Średnie temperatury stycznia to -3 do -5oC, a lipca to +17 do +18oC. Temperatury miesięcy zimowych należą do najniższych w Polsce. Wpływy kontynentalne objawiają się także długim latem (średnio 70 - 100 dni) i długą, chłodną zimą (pokrywa śnieżna utrzymuje się ok. 3 miesięcy). Opad roczny wynosi 600 - 650 mm.
Przez teren całego kompleksu Bagna Wizna przebiegają rowy i do prowadzalniki wykopane w celu melioracji osuszającej. Rezerwat leży w pobliżu doprowadzalnika C między rowami C6 i C7. Woda jest odprowadzana do Narwi opływającej Bagno Wizna od płn. i zach.
Silnie rozłożone i przesuszone warstwy torfu, gleba murszowa wytworzona z torfu niskiego.
Dominują zarośla krzewiaste z brzozą brodawkowatą Betula pendula, brzozą niską B. humilis, wierzbą szarą Salix cinerea, które pokrywają 80% obszaru rezerwatu i łąki turzycowe Molinietum caricetorium paniceae (20% powierzchni rezerwatu). Bardzo rzadki przedstawiciel storczykowatych miodokwiat krzyżowy niegdyś rósł na łące turzycowej zarośniętej krzewami, głównie wierzbowymi.
Znajdujące
się w rezerwacie stanowisko miodokwiatu krzyżowego Herminium monorhis nie
zostało potwierdzone w ostatnich latach. Ponadto podawano z terenu rezerwatu
gnidosza królewskiego Pedicularis sceptrum-carolinum, brzozę
niską Betula humilis i wierzbę lapońską
Salix lapponum.
Mimo zdegradowania Bagno Wizna jest nadal cennym siedliskiem dla wielu gatunków zwierząt. Mogą one przebywać również na terenie obu rezerwatów (Wizna I i Wizna II).
Z Bagna Wizna podawano następujące gatunki zwierząt: ssaki - rzęsorek rzeczek Neomys fodiens, bóbr Castor fiber, smużka Sicista betulina, nornik północny Microtus oeconomus, wydra Lutra lutra; ptaki - bąk Botaurus stellaris,
błotniak stawowy Circus aeruginosus, batalion
Philomachus pugnax, dubelt Gallinago media, rybitwa zwyczajna
Sterna hirundo, rybitwa biełoczelna Sterna albifrons, rybitwa
czarna 
Chlidonias
niger, rybitwa białoskrzydła Chlidonias leucopterus,
puchacz Bubo bubo, sowa błotna
Asio flammeus, zimorodek Alcedo atthis, świergotek drzewny Lullula
arborea, gąsiorek Lanius collurio, podróżniczek
Luscinia svecica, wodniczka Acrocephalus paludicola,
pokrzewka jarzębata Sylvia nisoria, ortolan Emberiza hortulana;
płazy - traszka grzebieniasta Triturus cristsatus,
kumak nizinny Bombina bombina, grzebiuszka Pelobates fuscus, ropucha
zielona Bufo viridis, rzekotka Hyla arborea, żaba moczarowa Rana
arvalis.
Rezerwat zajmuje płaski teren porośnięty niską roślinnością i zaroślami brzozowo-wierzbowymi. Otoczenie rezerwatu to zagospodarowane łąki pocięte rowami melioracyjnymi i drogami wewnętrznymi. W rezerwacie i jego otoczeniu brak zabytków kultury.
Rezerwat utworzono dla ochrony fragmentu rozległego torfowiska niskiego ze stanowiskiem rzadkich gatunków roślin np. z miodokwiatem krzyżowym Herminium monorhis.
Rezerwat ścisły, nie przeznaczony do zwiedzania. W szczególnych przypadkach konieczne jest uzyskanie indywidualnej zgody Woj. Konserwatora Przyrody. Przy zwiedzaniu obowiązują wtedy ograniczenia art. 23a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37).
Nie ma
Nie ma
Dojazd z Łomży w kier. Białegostoku do m. Gać, skąd boczną drogą ku płn. do m. Grądy-Woniecko, w której pobliżu znajduje się rezerwat. Od Łomży ok. 10 km na wschód.
Przed 1960 rokiem teren obecnego rezerwatu był użytkowany jako nie zagospodarowane łąki. Takie użytkowanie nie wpływało w decydujący sposób na zmianę charakteru zbiorowisk roślinnych. W latach 60-ych Bagno Wizna zostało w dużej części zmeliorowane, wykarczowane i zaorane. Pobudowano drogi wewnętrzne i pasy wiatrochronne. Wprowadzono nowe gatunki roślin. Roślinność uległa przeobrażeniu, co nie pozostało bez wpływu na rezerwat.
AWRSP, nadzór nad rezerwatem sprawuje Wojewoda Podlaski.
Obniżenie poziomu wód gruntowych. Pogłębianie się procesów związanych z osuszeniem terenu. Wkraczanie antropogenicznych gatunków roślin na odwodniony obszar. Kłusownictwo i eksploatacja torfu.