Woj. dolnośląskie, powiat ząbkowicki, gmina Ciepłowody.
Prowincja: Masyw Czeski, podprowincja: Sudety z Przedgórzem Sudeckim, makroregion:
Przedgórze Sudeckie, mezoregion: Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie.
Prowincja: Niżowo-Wyżynna, Środkowoeuropejska, Dział: Bałtycki, Poddział:
Pas Kotlin Podgórskich, Kraina: Kotlina Śląska, Okręg Przedgórza Sudeckiego.
235-270 m n.p.m.
Powierzchnia 16,43 ha, teren chroniony od 1948 r., rezerwat utw. w 1953 r.
Podłoże rezerwatu zbudowane jest z utworów trzeciorzędowych przykrytych osadami czwartorzędowymi, wśród których dominują gliny lessopodobne. Do osobliwości tego terenu należą płaty czwartorzędowej martwicy wapiennej zawierające szczątki kopalnej fauny.
Rezerwat obejmuje fragment dna i południowego zbocza doliny o znacznym nachyleniu.
Strefa umiarkowana, klimat przejściowy. Rezerwat znajduje
się w płd. - wsch. części Regionu Sudeckiego (GS)
Jest to pogranicze strefy klimatu podgórskich nizin i kotlin oraz klimatu podgórskiego i górskiego. Śr. temp. +8º C, opad roczny ok. 620 mm, okres wegetacyjny 200 dni.
Przez teren rezerwatu przepływa niewielki potok Złotnik, dopływ Oławy.
Gleby bielicowe na glinie lekkiej silnie szkieletowej, gleby pseudobielicowe (płowe) na glinie lekkiej, średniej i ciężkiej, gleby brunatne na glinie średniej, mady, gleby bagienne, rędziny rzekome (pararędziny) wytworzone z trawertynów.
Podgórski łęg jesionowy Carici remotae-Fraxinetum, ols Carici elongatae-Alnetum, grąd środkowoeuropejski Galio-silvatici-Carpinetumbetuli (najważniejszy zespół w rezerwacie z dużym udziałem buka Fagus sylvatica, żyzna buczyna niżowa Melico-Fagetum.
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie szeregu gatunków objętych ochroną ścisłą, w tym: wawrzynka wilczełyko Daphne mezereum, skrzypu olbrzymiego Equisetum maximum, śnieżyczki przebiśnieg Galanthus nivalis, bluszczu pospolitego Hedera helix, śnieżycy wiosennej Leucoium vernum, gnieźnika leśnego Neottia nidusavis, kukułki (storczyka) plamistej Dactylohrsa maculata, listery jajowatej Listera ovata .
Gatunki objęte ochroną częściową: marzanka wonna Asperulaodorata, kopytnik pospolity Asarum europaeum, pierwiosnka wyniosła Primula officinalis, konwalia majowa Convallaria majalis.
Na terenie rezerwatu stwierdzono obecność zwierząt objętych ochroną gatunkową. Spośród ssaków są to: ryjówka aksamitna Sorex araneus, ryjówka malutka Sorex minutus, gronostaj Mustela erminea, rzęsorek rzeczek Neomysfodiens, zębiełek karliczek Crocidura suaveolens; spośród ptaków: myszołów Buteo buteo, gołąb siniak Columba oenas, dzięcioł zielonosiwy Picus canus, dzięcioł duży Dendrocopos major, dzięcioł średni Dendrocopos medius oraz liczne gatunki dziuplaków. Stwierdzono też rzadko spotykane muchołówki: białoszyją Ficedula albicollis i małą Ficedula parva.
Rezerwat znajduje się w większym kompleksie leśnym, zwanym "Bukowy Las" i będącym fragmentem dawnej Puszczy Śląskiej. Na skraju tego kompleksu znajdują się cenne stanowiska archeologiczne: kurhany należące do kultury łużyckiej oraz pochodzące z okresu wpływów rzymskich.
Ochrona drzewostanu bukowego pochodzenia naturalnego, z dużą liczbą okazałych drzew oraz interesujących gatunków runa.
Ograniczenia zgodnie z art. 23a ustawy o ochronie przyrody z 1991 r. (przed nowelizacją art. 37 ).
Przez teren rezerwatu, na jego dłuższej osi biegnie droga leśna.
Brak.
Obiekt jest fragmentem dużego kompleksu leśnego położony około 1 km na zachód od wsi Muszkowice. Najlepszy dojazd koleją do stacji Henryków skąd prowadzi utwardzona droga niemal do samego rezerwatu.
Las Bukowy w Muszkowicach o pow. 2,4 ha wydzielono z użytkowania w 1948 r. przez Dyrekcję Lasów Państwowych jako ścisły rezerwat przyrody. W 1953 r. utworzono tu rezerwat pod nazwą Bugaj, o pow. 13,6 ha, a równocześnie w sąsiedztwie drugi, mały rezerwat pod nazwą Muszkowicki Las Bukowy, o pow. 2 ha. W 1966 r. powiększono rezerwat do pow. 16,43 ha pod obecną nazwą. W jego skład weszły oba istniejące wcześniej obiekty.
Brak.