Picoides tridactylus (Linnaeus, 1758)

Rodzina - Dzięciołowate Picidae, Rząd - Łaźce Piciformes

Rozmieszczenie

Dzięcioł trójpalczastyStrefa lasów szpilkowych od Skandynawii po Kamczatkę i Japonię, a także w obszarze Kanady. W Europie występuje też plamowo w obszarze górskim Karpaty - Sudety - Rudawy - Alpy oraz na Bałkanach. W Polsce w dwóch rejonach: na Podlasiu i Mazurach, gdzie występuje podgatunek nominatywny P. t. tridactylus (Linnaeus, 1758), oraz w Karpatach i bardzo nielicznie w Sudetach, gdzie tworzy odrębną reliktową populację zaliczaną do podgatunku górskiego - P. t. alpinus C. L. Brehm, 1931. mapa występowania

Stwierdzony w parkach narodowych:

Wielkość populacji

Na wszystkich stanowiskach w Polsce prawdopodobnie nie więcej niż 600 -700 par. Najbogatszymi ostojami są Puszcza Białowieska, P. Augustowska i Tatry.

Biologia i ekologia gatunku

Zasiedla tajgę jak też nizinne i górskie bory świerkowo-limbowe, czasem sosnowe i modrzewiowe. Odżywia się owadami wydobywanymi z wnętrza pni drzew, zimą również nasionami drzew szpilkowych z szyszek i buka. Dziuplę wykuwa w pniu suchego, bądź próchniejącego drzewa, gdzie w prostym płytkim gnieździe składa 3-6 jaj. Wysiadują oboje rodzice przez 15 dni, młode opuszczają gniazdo po 21-24 dniach od wylęgu. Ptak osiadły.

Zagrożenie i ochrona

Zagrożony w Polsce z powodu bardzo nielicznego i wyspowego występowania, w "Polskiej czerwonej księdze zwierząt" (2001) zaliczony do gatunków narażonych (kat. VU). Objęty ochroną gatunkową (Dz. U. nr 13 z 1995 r., poz. 61), Konwencją Berneńską (Appendix II) i Dyrektywą Ptasią UE (Annex I). Korzysta też z ochrony obszarowej (siedliskowej) jaką dają Białowieski PN, Tatrzański PN, Babiogórski PN, Gorczański PN i Bieszczadzki PN.

Zobacz także

Opracowanie


<<< lista gatunków >>>