Picoides tridactylus (Linnaeus, 1758)
Rodzina - Dzięciołowate Picidae, Rząd - Łaźce Piciformes
Rozmieszczenie
Strefa
lasów szpilkowych od Skandynawii po Kamczatkę i Japonię, a także w obszarze
Kanady. W Europie występuje też plamowo w obszarze górskim Karpaty - Sudety
- Rudawy - Alpy oraz na Bałkanach. W Polsce w dwóch rejonach: na Podlasiu i
Mazurach, gdzie występuje podgatunek nominatywny P. t. tridactylus (Linnaeus,
1758), oraz w Karpatach i bardzo nielicznie w Sudetach, gdzie tworzy odrębną
reliktową populację zaliczaną do podgatunku górskiego - P. t. alpinus
C. L. Brehm, 1931. 
Stwierdzony w parkach narodowych: 
Wielkość populacji
Na wszystkich stanowiskach w Polsce prawdopodobnie nie więcej niż 600 -700
par. Najbogatszymi ostojami są Puszcza Białowieska, P. Augustowska i Tatry.
Biologia i ekologia gatunku
Zasiedla tajgę jak też nizinne i górskie bory
świerkowo-limbowe, czasem sosnowe i modrzewiowe. Odżywia się owadami wydobywanymi
z wnętrza pni drzew, zimą również nasionami drzew szpilkowych z szyszek i buka.
Dziuplę wykuwa w pniu suchego, bądź próchniejącego drzewa, gdzie w prostym płytkim
gnieździe składa 3-6 jaj. Wysiadują oboje rodzice przez 15 dni, młode opuszczają
gniazdo po 21-24 dniach od wylęgu. Ptak osiadły.
Zagrożenie i ochrona
Zagrożony w Polsce z powodu bardzo nielicznego i wyspowego występowania, w
"Polskiej czerwonej księdze zwierząt" (2001)
zaliczony do gatunków narażonych (kat. VU). Objęty
ochroną gatunkową (Dz. U. nr 13 z 1995 r., poz. 61), Konwencją
Berneńską (Appendix II) i Dyrektywą Ptasią UE (Annex
I). Korzysta też z ochrony obszarowej (siedliskowej) jaką dają Białowieski
PN, Tatrzański PN, Babiogórski PN,
Gorczański PN i Bieszczadzki PN.
-
Źródła informacji
-
Dyrcz A., Grabiński W., Stawarczyk T., Witkowski J. 1991
Ptaki Śląska. Monografia faunistyczna. Uniw. Wrocławski, Wrocław.
-
Glutz v. Blotzheim U. N., Bauer M. (eds). 1980. Handbuchder
Vögel Mitteleuropas. 9. Acad. Verlags. AULA-Wiesbaden.
-
Gromadzki M., Dyrcz A., Głowaciński Z., Wieloch M. 1994.
Ostoje ptaków w Polsce. Bibl. Monitoringu Środowiska, OTOP, Gdańsk.
-
Tomiałojć L. 1990. Ptaki Polski - rozmieszczenia i liczebność.
PWN, Warszawa.
-
Tomiałojć L., Wesołowski T., Walankiewicz W. 1984. Breeding
bird community of a primaeval temperate forest (Białowieża National Park.
Poland). Acta Ornith. 20, 3: 241-310.
-
Walasz K., Mielczarek P. (red.). 1992. Atlas ptaków lęgowych
Małopolski 1985 -1991. Biologica Silesiae, Wrocław.
-
Wasilewski J. 1992. Dzięcioł trójpalczasty Picoides
tridactylus (Linné, 1758). W: Polska czerwona księga zwierząt. Red.
Z. Głowaciński. PWRiL, Warszawa, s. 214-216.
-
Wasilewski J. 2001. Dzięcioł trójpalczasty Picoides
tridactylus (Linné, 1758). W: Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce.
Red. Z. Głowaciński. PWRiL, Warszawa, s. 250-252.
-
Wesołowski T., Tomiałojć L. 1986. The breeding ecology
of woodpeckers in a temperate primaeaval forest - preliminary data. Acta
Ornith. 22: 1-21.
-
Winiecki A., Głazaczow A., Nowosad A. 1994. Zwierzęta
chronione w Polsce. Fund. " Biblioteka Ekologiczna ", Poznań.
Zobacz także
Opracowanie
- Prof. dr hab. Zbigniew Głowaciński - Instytut Ochrony Przyrody PAN,
- mapa występowania gatunku wykonana wg materiałów Autora.
<<< lista
gatunków >>>